O BİR KATİL

ANNE ÇOK YANLIZIM!

Kaybetmek nedir?
İnsan neden kaybeder?
İnsan kimi kaybeder?
Hiçbir şeyi bilmem ama
Benim için kaybetmek,
önce verip sonra almak,

                                               Yoo Youngjae

.......

-Onunla gitmek ister misin Daehyun? Seni istedi ama sen bana da lazımsın. Şimdi kararını ver. Onunla yaşamak ister misin?

Diyerek çocuktan cevap beklerken Daehyun donuk bakışlarını yerdeki çocuğa çevirdi. Youngjae küçük bir tebessümle onu izlerken Daehyun soğuk bakışlarını yumuşatıp karşısındaki adama baktı.

-İstediğiniz benim için bir emirdir efendim ama....

Daehyun lafını bitirmeden Youngjae'ye dönüp tekrar baktı. Gözlerinden bir an üzüntüsü pırıltısı geçsede kendini toparlayıp adama döndü

-Ama akıl hastası bir çocukla aynı evde kalmak isteyeceğimi sanmıyorum. Burda kalmak benim için daha iyi.

Diyerek adamın karşısında eğilirken. Youngjae ağlamamak için kendini tutuyordu. Amcası kafa sallayıp yerdeki çocuğa dönerken Youngjae kelimelerinin üstüne basa basa amcasına baktı.

-Emrinde çalışan hiçbir köpeği istemiyorum. Burdan ve iğrenç çalışanlardan birinin yüzünü görmek istemiyorum!

Diyerek tavrını ortaya koyarken amcası omuz silkip

-Sen bilirsin. Herneyse, Daehyun-ah ona yardım et, sizde işinizi bitirdiyseniz aşağı inin. Daha hazırlık yapacağız. Youngjae üstünü değiştirip in.

Diyerek odayı terk ederken görevli iki kadın da adamın peşinden odadan çıktı. İçeride sadece Daehyun ve Youngjae kalırken Daehyun çocuk için bırakılan kıyafetlere yönelmişti ki Youngjae oturduğu yerden bağırdı.

-Bana ait olan hiçbir şeye dokunma!

Diyerek ayağa kalkarken Daehyun ağlamamak için kendini zor tuttuyordu. Youngjae'ye her şeyi anlatmak istiyordu  ama onu çok kırmıştı. Yüzüne bakamayacak kadar iğrenç hissediyordu kendini, bir adım geri çekilirken Youngjae ayağa kalkıp sersem adımlarla yatağın üzerinde duran kıyafetlerini aldı. Sarılı sol koluyla nasıl giyineceğini düşünmezken Daehyun ona doğru adımını atmıştı ki Youngjae ona dönüp bağırdı.

-Sana ihtiyacım yok, defol!

Diyerek arkasına dönecekti ki dengesini kaybedip yatağın üstüne düştü. Daehyun hızla onu tutmak için hamle yapsada yetişemedi. Youngjae onun bu haline bakıp kahkaha attı ama attığı kahkaha eğlenceden değil acıdandı. Youngjae ağlamasını umursamayıp güldü.

-Söylese, neden akıl hastası bir çocukla uyudun? Neden onun yaralarını sardın? Onu neden öptün? Söylesene, bunu neden yaptın!!

Youngjae ağlayarak cevap beklerken Daehyun çaresizlikle bakmaktan başka bir şey yapmadı. Youngjae onun bu umursamaz tutumu karşısında deliye dönsede susup ona baktı. O sadece küçük bir özür bekliyordu ya da bu yaptıklarına bir mazeret! Youngjae sağlam koluyla üstündeki kapşonun fermuarını açarken

-Beni kullanırken çok eğlenmiş olmalısın, neticede her şeye inanan saf çocukla oynamak eğlenceli olmuş olsa gerek.

Diyerek kapşonunu çıkartıp yere attı. Daehyun çaresizlikle onu izlerken susmaktan başka bir şey gelmiyordu elinden. Youngjae kazağını çıkarmaya çalışsada pek beceremedi. Tek kolunu kullanarak hiçbir şey yapamıyordu. Daehyun, Youngjae'nin onu istemeyeceğini düşünsede hızla Youngjae'nin yanında bitip çocuğun kazağından tutup kaldırdı. Youngjae bağırarak onu itmeye çalışsada Daehyun onun çırpınışlarını engelledi. Youngjae onu tutmaya devam eden çocuğun karnına geçirdiği tekmeyle onu kendinden uzaklaştırdı. Daehyun acı içinde yeri boylarken Youngjae yaptığının şokuyla kalakaldı. Yerdeki çocuk acı içinde kıvranırken Youngjae kendine gelip koşarak Daehyun'un yanında bitti. Çocuğun omzundan tutup onu oturur pozisyona getirirken Daehyun şaşkınlıkla küçüğe baktı. Youngjae teleşla ona çok acıdığını, neresinin acıdığını söylerken Daehyun sadece onu izledi. Kendisinin akıl hastası dediği küçük şimdi ona vurduğu için ağlamak üzereydi. Youngjae, Daehyun'un tepkiziliği için yüzüne bakarken Daehyun çocuğu tişörtünden tuttuğu gibi kendine çekti. Youngjae şaşkınlıkla donakalırken Daehyun onu kendine çekip sarıldı. Youngjae tepkisizce dururken Daehyun onu resmen boğarak sarılıyordu. Youngjae sersemlemiş olsada ona söylediklerini hatırladı. "Ama akıl hastası bir çocukla aynı evde kalmak isteyeceğimi sanmıyorum." hızla geri çekilip kendini Daehyun'dan ayırdı. Daehyun boşlukta kalmışcasına afallarken Youngjae ayağa kalkıp yerdekini umursamadan yatağın üzerinde bulunan kıyafetlerini alıp koşarak banyoya kaçtı.