23.23

.3.

Burcu elleriyle ağzını kapattı şaşkınlığını gizlemek istermişçesine.

İkisinin de gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Elimden telefonu çekip aldı Simay bi hışımda. Burcu hemen kafasını ona uzattı.

Beraber onlara az önce anlattığım dün gece gelen mesajı anlatmıştım.

Simay; Abi çok romantik. Dedi dudaklarını büktü telefona bakarken.

Burcu; Eveeeeeet. dedi en ince sesiyle ve Simay'a katıldı.

Simay; Bak bak bi de ne demiş... Bu mesajla geceniz güzelleşir mi bilmem ama ben sizi gördüğümden beri tüm hayatım güzelleşti hanımefendi...Ağlayabilir miyim? Lütfen!

Burcu; Ben dayanamadım ağlıyorum bile. dedi ve elleriyle alnına düşen saçlarını geriye attı. Gözlerimi devirip Simay'ın elinden geri aldım telefonumu.

Ceyda; Ya ben ne diyorum siz ne diyorsunuz ya? Diyorum ki çocuk büyük ihtimalle bizim sınıftan diyorum. Kim olabilir bi işe yarayın artık diyorum.

Burcu; Bizim sınıftan böyle bi Romeo çıkmaz ki. Bizim sınıftan çıksa çıksa Kuzey Tekinoğlu falan çıkar ne bileyim?

Simayla dayanamayıp güldük. Ama hala ciddiydim. Kendisini bulamayacağımı sanıyordu. Ben... Ceyda Aksel... Haha ben onu bulamıycaktım ha ?

Şimdi bir şey derdim de...Çocuklarda okuyor...

Tüm ciddiyetimi geri toplayıp kızlara döndüm;

-Çok ciddiyim. Benim bunu bulmam lazım... Hem de çok acil...

Simay; Ya konuşsana o zaman çocukla... Bi şeyler daha öğrenirsin belki.

Burcu onaylarmışçasına kafa salladı bana dönerek.

Derin bi nefes çektim. Gözlerimi kantinde gezdirmeye başladım. Kendimi dedektif gibi hissetmeye başlamıştım. Tekrar mesajları açtım.

Ceyda; Hemen ailelerinizi arayın.

Burcu; Ne?

Ceyda; Diyorum ki ailelerinizi arayın. İzinlerinizi alın. Bu okul çıkışı bizim kafeye gidelim. Belki konuşuruz falan yanımda olun bi şeyler öğreniriz umarım.

Tam o sırada kantinin diğer ucunda son derece ciddi şeyler konuşan grup erkeklerini fark ettim. 

Atlas için bu çok kalıplaşmış bi şeydi ama Selim ve Yağız sınavlarda bile bu kadar keskin bi ciddiyete sahip olmazlardı. 

Ne olmuştu? 

Sabah mesela ne konuşmuşlardı ki? 

Ben gelince sustula- 

Bekle. 

Tekrarlıycam.

Ayağa kalktım ve masalarına doğru yürümeye başladım.

 Arkamdan Simay; Nereye lan?

Ceyda; Bi dakika.

Yanlarına vardığımda yüzüme anlamsız bi gülücük kondurdum;

-Beyler?

Hepsi aynı anda programlanmış gibi gözlerini bana çevirdi.