.23.

61 4 0
                                    

 (Selamlar! Vote verip satır arası yorum yapmayı unutmayalım. Keyifli okumalar <3)

-

Trafik ve şoförün kaza yapmamak için yavaş yavaş ilerlemesinden saatler sonra varabildim eve. Ardından annemlerin endişelenmesi bir nebze durulunca bende zaten yorulduğumdan salondan odama geçtim. 

Tam "Ne gündü be?" diye geçirirken içten içe ilk önce zaten şarjı bitmek üzere olan telefonuma bi kaç mesaj bildirimi geldi. Anonim olduğunu varsayarak cebimden çıkarıp mesajlara bakacaktım ki telefon bu seferde çalmaya başladı.

Selimke arıyor...

Dudağımı büktüm anlam veremediğimden. Abi haber vermeyi unuttum kahretsin. Ağzıma sıçacaktı.

Ve açtım telefonu.

Ceyda, Alo-

Selim; Ceyda!

Sesi kesik kesik geliyordu. İsmimi söylerken bile nefes alış verişlerinde olan düzensizlikten bi şeyler olduğunu sezmiştim. 

Gerilmişti...Korkmuştu belki de koşmuştu.

Ceyda; Selim?

Selim; Ceyd- Ceyda. dedi gırtlağında el varmış gibi, soluk almaya hasret kalmış gibi duraksadı.

Ceyda; Selim iyi misin?

Selim; Atlas...

Ceyda; Atlas mı? Ne Atlas? Atlas ne? Atlas?

Selim; Atlas—Atlas yanında değil değil mi?

Henüz hiçbir şey duymama rağmen Selim'in sesindeki gerginlik benim vücudumu da sarmıştı.

Ceyda; Hayır değil... Dolmuşa binerken ayrılmak zorunda kaldık. Benden sonraki dolmuşa binip eve gideceğini söyledi......

Duraksadık. Konuşmadı. Çıkıştım.

Ceyda; YA KONUŞANA SELİM NE ATLAS NE OLMUŞ NİYE SORUYORSUN KONUŞSANA BE ÇOCUK!!!

Selim; Atlas trafik kazası geçirmiş. Telefonuna asla ulaşamamışl-

Gerisini dinleyemedim. Kulaklarım uğuldamaya başladı. Başım dönmeye başladı. Dizlerimin bi anda boşalması ile düşmemek için çalışma masamın kenarına tutunmam bir oldu. Kalp ritimlerimi beynimin içinde duyuyorum. Kalbim şu an atıyor mu?

Kekeledim.

Ceyda; N-ne? N-nasıl? Y-yani... A-Atlas

İsmini söylerken gözlerim doldu Ağzımdan kaçmaya çalışan hıçkırığı elimi ağzıma bastırarak durdurdum. Kafamı toplayıp Selim'i dinlemeye çalıştım ama içimden gelen deli gibi ağlama isteğini bastıramıyordum.

Selim; Bindiği dolmuş sizin mahalleye gelmeden yağmurda kayıp kaza yapan bi arabaya mı ne çarpmış sanırım sonrada zincirlemeye dönmüş işte.

O da ağlamamak için kendini sıkıyordu. Fark ediyordum.

Devam etti.

Selim; A-az önce aradılar. Ambulansla hastaneye kaldırmış...

Ağlıyordum. Daha fazla tutamazdım zaten göz yaşlarımı.

23.23Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin