23.23

.32.

(Selamlar! Vote verip satır arası yorum yapmayı unutmayalım. Keyifli okumalar <3)

-

ŞOK!

Ş O K !

Ş ve O ve K !

ŞOK

Yutkunamadım. Söylediği cümleden sonra yutkunamadım bile. Nefes dahi alamadım.

O ise tekrar önüne dönmüş yürümeye devam ediyordu.

Baktım sadece arkasından bakakaldım.

Başka hiçbir şey yapamadım.

Nefes alamıyordum nasıl bir şey yapabilirdim ki.

Çevremde bulunan insan çoktan olay hakkında konuşmaya başlamışken ben hala okula doğru yürüyen Atlasa bakıyordum.

Şokun verdiği etkiyle az önce oturduğumuz banka geçtim. Oturdum. Nefes almaya çalıştım. Beynimde yankılanıyordu sözleri.

"ANONİM BENİM CEYDA!"

Anonim... Atlastı.

Atlas mıydı?

Evet Atlastı!

Ben kendime gelmeye çalışırken Atlasın çantasını alarak okuldan çıkıp çıkış kapısına doğru yürüdüğünü gördüm. Hızlı adımlar atıyordu.

Hemen peşinden Simay ve Yağız çıktı alelacele okuldan. Ve Atlasın peşinden koşmaya başladılar.

Onların koşuşunu izlerken Burcu ve Selim yaklaşıyorlardı yanıma. Ellerinde çantalarımız ve montlarımız vardı.

Ceyda; B-burcu?

Burcu; Kalk kuzum.

Yanıma vardığında kolumdan tutup ayağa kaldırdı beni. Üzerime montumu geçirirken ben hala şok içinde bir ona bir elinde çantalarla bekleyen Selime bakıyordum. Gayet normallerdi.

Ceyda; S-siz bi-biliyordunuz!

Konuşmadılar. Montumu giydirip fermuarımı kapatan Burcu elimden tutarak beni çıkışa doğru götürmeye başladı.

Burcu; Son iki ders hocası yokmuş tesadüfün böylesi. Nereye gitmek istersin?

Ceyda; SİZ BİLİYOR MUYDUNUZ?

Selim; Ceydo bağırma... Evet.

Ceyda; Evet?

Burcu; Evet.

Ceyda; Evet..

Sinirle soludum.

Ceyda; O-o gizli gizli konuşmalar, bakışmalar, kaşlar, gözler bu muydu yani?

Selim; Biraz geç oldu ama bak anladın.

Ceyda; H-hepiniz biliyordunuz? En başından beri?

Selim; Ne en başı be! Gazı bile ben verdim. Ben eskiyim baya.

Burcu; Ben sonradan öğrendim be!

Selim; Tüh!

Burcu; Tüh!

Ceyda; HEPİNİZ BİLİYORDUNUZ VE BANA HİÇ BİR ŞEY ÇAKTIRMADINIZ ÖYLE Mİ?

Burcu; Evet.

Selim; Evet.

Ceyda; E ben size Berkay'dan şüpheleniyorum dediğimde falan neden hiçbir şey çaktırmadınız?

Selim; Atlas istemedi. Kendi anlayana kadar kimse söylemeyecek dedi. Tamam dedik. Sende asır geçti anlayamadın be kızım. Çocuk patladı en son ağlıyordu yanımıza geldiğinde.

Burcu; Harbi ne konuştunuz bahçede?
Selim; Dur anlatma...Kafeye girelim çok soğuk. Selimin sözüyle kafeye yöneldik üçümüz. Şimdi her şeyi öğrenme zamanıydı sanırım.

***

(yıldıza basmayı unutmayınız)