LOTUS

•1. Solmuş Güneş'im

Başladığınız tarih ve saati buraya bırakın lütfen
19.43

Duman - Seni kendime sakladım
Keyifli okumalar..

*

Üzerimdeki gözleri umursamadan sahneye yavaş adımlarla yürüdüm.

Ellerim terlemeye başlamıştı yine! Arkamda bıraktığım kızlara kısa bir bakış atarak adımlamaya devam ettim.

Sahneye çıkmak için konulan iki siyah merdiveni de çıkıp, Eray'ın yanında yerimi aldım.

"Yine fazla mı güzelsin sen!"

Eray, hayran gözlerle beni süzüyor, göğüs dekoltemde biraz oyalanıp, elbisemin açıkta bıraktığı bacaklarıma bakıyordu.

"Çek şu arsız gözlerini Eray!"

İkimizde bir süre birbirimize bakıp, daha sonra kahkaha attık.

"Sevgilin nerde?"

Damlasu ve Eray 2 seneye yakın birliktelerdi. Damlasu gördüğüm en güzel kızıl olabilirdi. Kızıl dağınık bukle bukle saçları, bakanın dönüp birdaha bakma isteğini uyandırıyordu.

Birbirlerini çok seviyorlardı, bunu gözlerine bakıp anlamakta kolaydı.

"Beni bırakıp Aydın'a gitti kızıl fare!" Deyip, yüzünü astı.

"Bana asıldığını söylemem 1 telefonuma bakar Eray!"

Bu sefer kıkırdayıp elini omzuma attı.
"Hadi ama! sende beni beğeniyorsun keçi! İnkar etme!."

Elini omzumdan atıp, gözlerimi devirerek yüzümü sahneye çevirdim.

"Şu temasta bulunmama olayını keşke anlatabilsem sana Eraycık!"

Yüzümu buruşturarak, kaşlarımı çatıp eline baktım. Oldum olası temaslardan her zaman kaçardım, birine temas etmek beni hâlen ürkütüyordu.

Babaannem küçükken her saat başı ellerimi koklar ve temiz kokmuyorsa insanların benden nefret edeceğini söyler dururdu. Bende her zaman ellerimi temiz tutar ve yıkardım. Asla da sorgulamazdım babaannemi. O melekti çünkü ne derse her zaman sorgusuz yapardım.

"Hadi başlıyoruz!"

Emre'nin sesi ile düşüncelerimi bir kenara itip, sahnenin ortasına gelerek mikrofonu elime aldım.

"Selam millet!"

Bu atmosfer. Burası beni iyi hissettiriyor. Herkes bir ağızdan bağırarak eğleniyor, kimisi ıslık çalıp bu geceki şarkıyı, onun yazdığı şarkı çıkmasını isteyerek kendini belli etmeye çalışıyordu.

"Lütfen benim kağıdım çıksın"
"Pembe kağıdı al!",
"Siyah siyah!"

Kapıdan girdikten sonra o an ki ruh haliyle, isteyenler bir şarkı yazıp kavonozun içine atardı.

"Bakalım şanslı arkadaşımız kim?"

Emre, cam kavonozu yanıma getirip elime verdi. Deli gibi atılan çığlıklarla herkes elimde çıkacak olan kağıdı merakla bekliyordu.

Kavanoza elimi daldırıp birkaç tur çevirdikten sonra bir kağıt çıkarıp, kavanozu Emre'ye uzattım.

Siyah katlanmış kağıdı açıp içimden şarkıyı okudum. Sevdiğim bir şarkıydı.
Eray'a şarkıyı söyleyip, merakla bekleyen insanlara kısa bir bakış atıp sözlere başladım;

"Onu bunu bilmem anlamam
Kim ne derse desinler
Arkanızdan yol almam
Onlar ister alınsın
İsterlerse darılsın"