✦The Revenge.

▸Μέρος Δέκατο Τρίτο.◂

 Jasmine. 

  Άνοιξα τα μάτια μου και αντίκρισα το γλυκό πρόσωπο του Justin να με παρατηρεί. «Καλημέρα.» μου είπε τρυφερά χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου.

  Χαμογέλασα αχνά.

  «Καλημέρα!» είπα και σηκώθηκα από το κρεβάτι.

  Πήγα να μπω στο μπάνιο και το μάτι μου έπεσε στον ολόσωμο καθρέφτη. Τότε σαν ταινία άρχισαν να τρέχουν οι αναμνήσεις της χθεσινής νύχτας. Ο Justin να μου φοράει την πυτζάμα μου ενώ εγώ να του κάνω γλύκες. Θεέ μου τι ντροπή! Μπήκα γρήγορα στο μπάνιο και έπλενα το πρόσωπο μου. Του είπα και για τον Jason; Γιατί το έκανα αυτό γαμώτο; Δεν ήταν ανάγκη να μάθει για αυτό το κομμάτι της ζωής μου. Το σκοτεινό κομμάτι της.

  Όταν βγήκα από το μπάνιο, ο Justin είχε στηριχθεί στην άκρη του κρεβατιού μου. Το είχε στρώσει;

  «Justin δεν ήταν ανάγκη να το μαζέψεις. Θα το έκανα εγώ.» του είπα. Χαμογέλασε στραβά

  «Δεν πειράζει. Ντύσου εσύ! Πάω να ετοιμάσω πρωινό!» είπε. Τον κοιτούσα σαστισμένη. Πλάκα θα κάνει;

  «Δεν μιλάς σοβαρά.» του είπα κοιτάζοντας τον με ορθάνοιχτα μάτια.

  «Φυσικά και μιλάω σοβαρά. Ντύσου Jasmine.» είπε με το σοβαρό του ύφος και βγήκε από το δωμάτιο μου. Που είναι ο παιχνιδιάρης Justin;

  Άνοιξα την ντουλάπα μου και έψαχνα ρούχα. Υπέροχα. Τώρα τι θα φορέσω; Βρήκα ένα κολλητό τζιν και ένα μπορντό πουλόβερ και τα φόρεσα. Χτένισα το μακρύ μαλλί μου και το έπιασα στην άκρη. Μακιγιαρίστηκα και όταν ήμουν έτοιμη βγήκα έξω.

  Ολόκληρος ο χώρος μύριζε όμορφα και πήγα με γρήγορα βήματα στην κουζίνα. Ο Justin είχε στρώσει το τραπέζι, δύο κούπες με ζεστό τσάι, φρυγανιές με μερέντα, μαρμελάδα και βούτυρο ήταν στο τραπέζι. Μπισκότα και ζεστά κρουασάν. Τόσο γλυκός.

  «Κάθισε.» είπε μονολεκτικά και κάθισα στο τραπέζι. Έβαλε μπροστά μου την κούπα μου και άρχισα να πίσω αθόρυβα. Ήταν αμίλητος και σοβαρός. Δεν μιλούσε καθόλου. Τι έπαθε; Θυμήθηκα τα χθεσινά του λόγια. Τις πράξεις του. Πόσο τρυφερός ήταν μαζί μου! Ένιωθα τόσο αμήχανα για τα χθεσινά μου καμώματα αλλά ο Justin δεν ανέφερε τίποτα.

  «Είσαι καλά;» τον ρώτησα ύστερα από λίγο. Τον παρατηρούσα εδώ και σχεδόν δέκα λεπτά ενώ αυτός είχε απορροφηθεί στις σκέψεις του. Πόσο θα ήθελα να ξέρω τι σκέφτεται. Θα ήταν τόσο υπέροχο.