✦The Revenge.

▸Μέρος Δέκατο Όγδοο.◂

  Jasmine.

  Το επόμενο πρωί, ξύπνησα στην ζεστή αγκαλιά του πρίγκιπα μου. Ένιωθα τόσο ευτυχισμένη. Κανείς και τίποτα δεν μπορούσαν να μου χαλάσουν αυτό που ζούσα. Ένιωθα τόσα πολλά συναισθήματα γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Είναι τόσο υπέροχος. Ακόμη κοιμάται από τα χθεσινά. Με έκανε να ξεπεράσω τα βρωμερά χέρια του Jason καθώς με άγγιζαν. Δεν μπορώ να το πιστέψω.

  Πλέον δεν μισώ τον εαυτό μου, δεν μισώ το σώμα μου και νιώθω πως ο Jason είναι ένα κομμάτι του παρελθόντος μου που θα ξεπεράσω με την βοήθεια του Justin. Ήδη νιώθω πως ανήκει στο παρελθόν. Είχαμε βολευτεί και οι δυο στο μονό κρεβάτι και μόλις γυρνούσα σπίτι θα την σκότωνα την Daria. Είμαι σίγουρη πως το έκανε επίτηδες και μόλις γυρίσω θα την ρωτήσω τον λόγο.

  Τι πρόβλημα έχει με τον Justin μου;

  Ο Justin αναδεύτηκε δίπλα μου και άνοιξε σιγά – σιγά τα μάτια του. Μου χαμογέλασε και με τράβηξε κοντά του.

  «Καλημέρα πριγκίπισσα μου!» είπε και με έκανε να ανατριχιάσω με την σέξι, βραχνή φωνή του από τον ύπνο.

  «Καλημέρα έρωτα μου..» του ψιθύρισα και τον φίλησα στον λαιμό.

  Τον ένιωσα να ανατριχιάζει και χαμογέλασα. Χαμογέλασε κι εκείνος και σηκώθηκε από το κρεβάτι. «Πάω για μπάνιο. Θα έρθεις μωρό μου;» με ρώτησε και ένιωσα τα μάγουλα μου να καίνε. Θεέ μου ακόμη δεν πιστεύω τι έκανα χθες βράδυ. «Είσαι γλύκα όταν κοκκινίζεις.» ψιθύρισε και χαμογέλασε. Αυτό το χαμόγελο το αγαπώ. Είναι τόσο υπέροχος.

  «Θα έρθεις;» ξανά ρώτησε κάνοντας με να κοκκινίσω ακόμα περισσότερο, ιδίως όταν θυμήθηκα την χθεσινή βραδιά.

  «Θα σε πείραζε να μείνω εδώ και να παραγγείλω πρωινό;» του χαμογέλασα αμήχανα.

  Για μια στιγμή του δευτερολέπτου προσπάθησε να μείνει σοβαρός όμως μετά γέλασε και με φίλησε πεταχτά στα χείλη.

  «Φυσικά. Δεν θα αργήσω.» είπε, παίρνοντας μια πετσέτα, την έβαλε στον γυμνό του ώμο και προχώρησε έως το μπάνιο. Τον θαύμαζα έως ότου μπήκε στο μπάνιο και έκλεισε την πόρτα πίσω του. Τότε, ξύπνησα από τις σκέψεις μου και πήρα το τηλέφωνο στα χέρια μου όμως εκείνη τη στιγμή άρχισε να χτυπάει από μόνο του.

  Το σήκωσα.

  «Παρακαλώ.» είπα. 

  «Δεσποινίς Villegas;»είπε μια γυναικεία φωνή. Ήταν από την ρεσεψιόν.