BEĞENİP DÜŞÜNCELERİNİZİ YORUMLARDA BELİRTMEYİ UMUTMAYIN.
İYI OKUMALAAR (:
‘’ hayatımda yediğim ilk ve en güzel elmaydı... birazdan yer yüzünden bile yüksek bir yere gideceğim... umarım beni unutmazsın Ağabey’’ dedi ve gözleri kapanıp, kalbi durdu.
Ölüm kaçınılmaz bir gerçektir. Ölümün hep bir nefes uzağımızda olduğunu unutuyoruz.
Hector ikilinin içerde çok fazla oyalandığını söylemek için onlara seslenme gittiğinde gördüğü manzara karşısında donup kaldı. Daniel yerde hareketsizce ağzından köpükler gelmiş bir şekildeydi. Uray kafasını kaldırıp yan tarafında duran hectora sadece bakabildi ama o bakışlarındaki duygu tüm acısını ifade edebilecek kadar güçlüydü. Hector ürkek ve yavaş adımlarla Danielin cesedine doğru yaklaştı ve eğilerek eliyle açık kalan gözlerini kapattı.
Uraya bakan Hector ne kadar konuşmak istese de kelimeler hep boğazında düğümleniyordu. Kendini o kadar çok zorladı ki konuşmaya ağzından kısık bir sesle sadece "Gitmeliyiz” diye bildi. Uray Hectora bir süre hectora baktı ve tekrar Daniel’e dönüp “ koruyamadım" dedi içinde binlerce duygu barından sesi ile.
İkili ayaklanıp topladıkları malzemeleri alarak gizli odadan geldikleri yönden tekrar ayrıldı.
“Fare tuzağa düştü"
ŞİMDİ
Açılan gizli tünelden iki saattir sürünerek ilerleyen grup sonunda tünelin bitiş noktasına geldiler. Tünelin amacı yer yüzüne kadar gitmek değil. Yer yüzüne giden asansöre ulaşmak. Bu asansör ne zamandan beri burada olduğunu bilmiyorlardı ama bildikleri tek gerçek bulundukları bu yer altı şehrinin bir yalandan itibar olduğu. Bu bile onlar için büyük bir travma sebebiydi.
Uray tünelin sonundaki kamuflaj örtüsünü araladı ve asansörün bulunduğu noktaya baktı.
Asansörün olduğu kısım geniş ama bir bekleme odasına benzer bir alana kurulmuştu ve orayı koruyan dört asker vardı. Oda asansör kapısından ve yan tarafa doğru uzanan kocaman bir tünelden oluşuyordu o kadar. Uray alanı biraz daha iyi incelediğinde etrafta arkasındaki Hectora dönüp
“4 asker var ve... dediğin doğruymuş, asansör buradaymış. Yeryüzü ile aramızda sadece bu asansör kaldı. Acele edersek kimse daha fark etmeden buradan ayrılabiliriz... Muhafızlar için çantamdan bir iki tane fırlatma bıçağı ver" dedi Uray. Daniel’in ölümünden sonra her şeyi daha içine atan Uray o elma sepetinin bir tuzak olduğunu anlamadığı için sürekli kendini suçladı ve bu onda bir travma etkisi yarattı. Hector o süre boyunca çetenin liderliğini kendi üslendi ve adamlarına hiçbir olaya karışmamasını söylemişti ama şans mı yoksa kader mi bilinmez ama kaçmak için beş yıldır kazdıkları tünelin yönünü yanlış hesaplamaları sayesinde bu odayı ve asansörü bulmuşlardı. Uray duyduklarından sonra ve hectorun ona kazandırdığı amaçtan sonra tekrar normal dünyaya dönmeyi başarmıştı. Kurtuluş amacı. Hector Uraya Daniel'in boşa ölmemesi için bunu uraya bir amac haline getirmişti ve uray onu haklı bulup eskisi gibi olmuştu
Hectorun sırt çantasından ona uzattığı iki küçük fırlatma bıçağı aldı. Derin nefesler alıp veren Ura y konsantre olmaya çalışıyordu. Normal bir zamanda olsa çok rahat bir şekilde karşısındaki iki muhafızı da öldürürdü ama şu an ıskalarsa nelere mâl olacağını Biliyordu. Kendini hazır hisseden Uray ilk bıçağı muhafıza fırlattı.
Muhafız boynundan yükselen acı ile elini boynuna attı ve daha ne olduğunu bile anlamadan atar damarının kesilmesi ile aşırı kan kaybından bayılmıştı bile. Muhafız yere düşerken zemine çarpması ile çıkardığı tok sesle diğer muhafızın dikkatini çekmişti ve arkasına dönünce arkadaşının çoktan öldüğünü gördü fakat daha tepki veremeden alnına saplanan bıçak ile kendisi de yere yığıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONRAKİ DÜNYA
Ficção Científica"Tam yüz yirmi bir yıl oldu. Osie denen bu yer altı şehrinde nesillerdir yaşıyoruz ama bir gün ölümün gölgesinde yaşadığım bu yalan dünyadan kurtulacağım ve karanlıkta kaybolmuş gerçeklerin ışığını tüm dünyaya yayacağım." Keşke her şey bu sözler kad...
