(၁၈နှစ်အောက်ကလေးတွေနဲ့ matureမဖတ်ချင်တဲ့သူတွေ ဒီအပိုင်းကို ကျော်ဖတ်ပေးပါ )
နောက်တစ်ပိုင်းပါ တစ်ခါတည်းတင်ထားတာမို့ matureမဖတ်ရင်ကျော်ပေးပါနော်
ဝိုင်အနည်းငယ်မူးနေသော ကောင်လေးက ရီရှင်းခါးတွင် ခြေထောက်နှစ်ဖက်လုံးကို တွယ်ချိတ်ထားသည်။ လက်များကလဲ လည်ပင်းကိုဖက်ထားပြီး မျက်နှာက လည်ပင်းနှင့်ပခုံးဆုံရာသို့ အပ်ထားသည်။ ပါးစပ်ကလဲ တဖွဖွနဲ့ ဘာတွေပြောမှန်းမသိ။
" ဘာလို့ အများကြီးသောက်လိုက်တာလဲ ဘေဘီရာ သောက်နိုင်တာလဲ မဟုတ်ဘဲ "
" ဟင် Xing ge က ငြိုငြင်တာလား ဟမ် "
" ဘေဘီမနက်ကျ ခေါင်းကိုက်နေမှာစိုးလို့ပါကွာ "
" Xing Ge အာ မဟုတ်သေးဘူး ကိုကို "
......" ကို ကို "
ရီရှင်းနားရွက်ဖျားကို ကပ်ပြီး ခေါ်လာသည့် သူကြောင့် ကြက်သီးများပင်ထသွားရသည်။ ဂျွန်မြောင်က ခနခန သူ့ကိုလာစနေသည်။ စိတ်ကိုထိန်းရင်း ကုတင်ပေါ်အသာလှဲချပေးလိုက်သည်။
" အင့် "
တစ်ကိုယ်လုံးကပ်တွယ်နေသည်မှာ ကော်ဖြင့်ကပ်နေသည့်အလား....။
" ဘေဘီ လိမ္မာတယ် လွှတ်လေကွာ နော် "
" ဟင့်အင်း ကျွန်တော်ကဆိုးတယ် "
" ဘေဘီ လွှတ်ပါကွာ ကိုယ် ကိုယ် ..."
" အင်း ဘာဖြစ်လဲ "
" ဘေဘီ ကိုယ်ရှေ့ဆက်တိုးမိလိမ့်မယ် "
" အင်း ဒီတိုင်းပဲကြည့်နေတော့မှာလား... ဒီနေ့က ကျွန်တော်တို့ရဲ့ မင်္ဂလာသက်တမ်းခြောက်လပြည့်မဟုတ်လား...ဒီညတော့ ကိုကို့ကို အပိုင်ပေးမယ် "
YOU ARE READING
Reason Is You
Fanfictionတစ်ခါမှ မရေးဖူးပဲ စရေးကြည့်တာမို့ ဝေဖန်ပေးရင် ကောင်းမှာပါပဲ