| FIRST SNOW | ~❆❄❆~ ChangKi

2.1

(Kihyun)

"Kralım..."

"Hm?"

"Kar yağıyor efendim, lütfen içeri girin."

".. İstemiyorum. Bana ne yapacağımı söyleme.."

Asker sessizlik içinde yanımdan ayrılırken karın içine gömülen açelyalarıma baktım. Burada sürekli ağlamak bir yana.. Şimdi kim sarılacak bana..?

"Kralım-"

"Git başımdan!"

"..."

Gelen kişi yanıma çömelirken başımı kaldırdım. Jooheon.. Elimdeki kılıcı daha fazla sıkarken gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı. İfade edemiyordum içimden geçenleri. Ne hissetmem gerektiğini bilmiyordum ve derinlerde bir yerde çok büyük bir hayal kırıklığı yaşıyordum.

"Hala anlamıyorum, o nasıl yapabildi bunca şeyi?!"

"..."

"Gizlice hayatıma girdi, bir sürü iş çevirdi arkamdan! Beni sevdiğini söyledi. Onu beklememi söyledi! Sonrada gitti.. Ama bir vedayı bile çok gördü bana!"

"Kralım-"

"Dokunma bana! Sakın dokunma.."

"Tamam, dokunmuyorum." derken geri çekildi. Derin bir nefes aldım. Sonrada önüme döndüm. "Kralım.. Biliyorum hala acı çekiyorsunuz ancak bunun üzerinden haftalar geçti."

"Ne olmuş?"

"Beni yanlış anlamayın. Size onu unutun, anılarınızı silin demiyorum. İnanın bana herkes üzgün. Ancak artık toparlanmanız gerekiyor. Size bir şey olursa tahta geçecek kimse olmayacak. Lütfen toparlanın."

"..."

"Gelin ve kahvaltı yapın. Lütfen..."

"İçeri git. Geleceğim birazdan."

"Tamam..."

Haftalar, ha? Acım hala ilk günkü gibi. Haftalar, aylar değil yıllar geçse bile unutamayacağımı hissediyordum. Söz vermişti.. Hala inanamıyorum.. O cidden gitti mi? Bir yanım artık vazgeç, o gelmeyecek diyordu. Haftalar geçti, o çoktan... Çoktan ölmüştür diyordu. Ama diğer yanım.. Söz verdi, ne kadar zaman geçerse geçsin gelecek diyordu.

(...)

"Kralım, son gelişmeler-"

"Bırak buraya." dedim soğukkanlılıkla. Asker elindeki sararmış kağıdı masaya bıraktı. Ağzımdaki lokmayı bitirip çatalımı bıraktım. Kağıdı alıp incelemeye başladım. Köyde olan gelişmelerin yazdığı bu kağıtta hiçbir sorun göremiyordum. Savaşa ve yağan kara rağmen herkes kısa sürede toparlanmıştı.

"Efendim, size bildirmemiz gereken önemli bir durum var."

"Neymiş o?" dedim kağıdı incelemeye devam ederken.

"Kuzey krallığı," şokla gözlerimi açıp önümdeki askere döndüm. "toparlanıp batıdaki krallığa savaş açmışlar."

"Ne?! Bu kadar kısa bir sürede mi?" Şaşkınlıkla önüme döndüm. Birkaç hafta önce bize savaş açıp büyük kayıplar verirken nasıl olurda şimdi hemen başka bir krallığa saldırırlar? Changkyun'un krallığı.. Daha önce hiç böyle haberler almamıştım..

"Söylemek istediğim bir şekilde ordularını yeniden bir araya getirmişler. Ve.. Bize de savaş açmaları muhtemel."

"... O halde askerlerin çalışmalarını arttırın. Savaşa hazır olsunlar."