- N-nabzı atmıyor..
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- ANNA -
Kevin'in söylediklerini anlamaya çalışırken, gözlerimden akana yaşlara engel olamamıştım. Yıllardır yanımda olan, en yakın arkadaşım artık olmayacaktı.
Kevin, omuzuma dokundu:
- Zor olduğunu biliyorum, Anna.
Ellerimle gözlerimdeki yaşları silip Kevin'a cevap verdim:
- Zorun ne olduğunu biliyor musun sen ?
- Ben de kardeşimi kaybettim, Anna. Biliyorum. Ağlamanın onu geri getirmeyeceğini de biliyorum.
- Sence onun geri gelmesini düşündüğüm için mi ağlıyorum?
Kevin, iç çekip yanımdan ayrılmıştı. Bazen, ne dediğini bilmiyor gibiydi. Emily, benden daha beter bir konumdaydı. Caroline'nin üstüne başını koymuş, hiçbirşey söylemiyordu.
Önce kardeşim.. sonra Caroline.. Bu adadan nefret ediyorum.
Caroline'ı yerde yatarken görünce içim daha da acıyordu. Bu yüzden yanından ayrılmaya karar verdim. Tam ayağa kalkıyordum ki.. bir el bacağımı tuttu. Hızla arkamı döndüm. Bacağımı tutan Caroline'dı. Emily ve ben gözlerimiz kocaman açılmış bir şekilde ona bakıp çığlık attık. ( merak etmeyin zombi değil dsfdg)
Caroline, sesi kısık bir şekilde konuştu:
- Ne? Ne oldu?
Hiçbir cevap vermeden Caroline'a sarıldım. Emily:
- Senin öldüğünü sanmıştık.
Caroline:
- Ne?! Nereden uydurdunuz bunu?
- Kevin nabzına baktı ve ' atmıyor ' dedi.
Caroline gülerken, Kevin geldi:
- C-carolinee?!
Kevin, bayılmıştı. Sanırım onu hala ölü sanıyordu. Peki, Caroline neden bu durumdaydı? Ona ne olmuştu? Merakımı gidermek için sordum:
- Ne olduğunu hatırlıyor musun?
- Hayır. Sadece birden yere düştüm. Burada yaşamak bana göre değil, biliyorsun. Yan etkilerinden biri. Beni boşver de Kevin'i uyandıralım.
Kevin'i herzamanki yerimize taşıdığımızda onu uyandırmak için yüzünü ıslattık. Birsüre sonra uyanmıştı. Caroline konuştu:
- Merak etme zombi değilim. Yanlış tanı koymuşsun.
Kevin:
- İyi ki yanlış tanıymış.
Hepimiz Caroline'a bir kez daha sarıldık.
Birdenbire Emily suların olduğu tarafı gösterip çığlık attı. Onun işaret ettiği yere baktığımızda çok uzaklarda gözüken bir gemi olduğunu fark ettik. Yardım çağırmak için hemen suya girip o taraflara doğru yüzmeye başladık. Aynı zamanda da çığlık atıyorduk.
Birsüre sonra geminin bizim bulunduğumuz yere doğru gelmeye başladığını gördük. Daha hızlı yüzdükten sonra sonunda gemiyle karşılaşabilmiştik.
Geminin içinden yaşlı bir adam çıkmıştı:
- Hey, buralarda ne arıyorsunuz siz?
.............
DEVAMI 13. BÖLÜMDE !!
YENİ BÖLÜMÜ 15 VOTE 5 YORUM OLDUĞUNDA YAZICAM :* ♥
