ADAMIM (GAY) (Texting)

44

Okan

"Davul gibi olmuş ya." Tepesinde dikilirken mutfak sandalyesinde oturuyordu.

Göz kapaklarını yukarı kaldırıp asık suratını bana dikti. "Arkadaşın sağolsun."

Açık pencereden kafasını uzatmış bir şekilde sigarasını tüttüren sevgilimi arkadan süzdüm. Sevişmemiz yarım kaldığı için vücudunu saran koyu renkli dar pantolonundan tahrik olmuştum. Bu düşünceleri kendime saklayarak onun yanına gittim. Elimi sırtına koyup kafamı omzumun üstüne koyarak dışarı uzattım. Pencere küçük olduğu için sağ tarafımı onun soluna yaslamıştım.

"Bir özür mü dilesen yavrum."

Gözlerini devirip yana sabitlediği bakışları ile bir süre boş boş yüzüme baktı. "Hiç öyle bir niyetim yok." Tekrar önüne dönüp sigarasını içmeye devam etti.

"Salaklığına ver işte. Hatrım için."

"Of, tamam ya. Sigaram bitsin gelirim."

Yanından ayrılıp Harun'a doğru yürüdüm.

"Arkadaşın olmasaydı, karşılık verirdim."

Kağan çocuğun sesini duyar duymaz düdüklü tencere gibi şişmişti. Hızlı adımlarla yanımıza geldi. Çocuk sandalyeden kalkmaya fırsat bulamadığı için tek omzunu kaydırıp sırtını geriye doğru boşluğa yatırdı.

"Olum derdin ne lan? Sussana iki dakika." Kağan dik dik çocuğa bakıyordu.

"Kağan!" Gözlerimi sonuna kadar açarak bakışlarını üzerime çektim.

"Ne Kağan ne!"

"Lütfen diyorum." Kaşlarımı kaldırarak kafamı yana doğru yatırdım. Özür dilemesini ima ettim.

Aldığı nefesi ciğerlerinin şişmesinden anlamama gerek yoktu. Sesi kendini belli ediyordu. "Kusura bakma birader."

"Neyse , bu seferlik affettim."

"Şimdi senin affına da, sana da..."

Kağan yumruğunu sıkıp çocuğa yönelince önüne geçtim. "Dur tamam. Sakin ol."

Arkamı dönüp Harun ile göz göze geldim. Sırtını iyice sandalyeye yapıştırarak elini yüzüne siper etmişti. "Olum çeneni tutsana iki dakika lan. Adam insan gibi özür diliyor işte. Kışkırtma."

"İyi ya ben odama gidiyorum."

Onun ardından bizde mutfaktan çıktık.

Odama girdiğimizde kendini yatağa sırt üstü bırakıp gözlerini tavana dikti. Yanına gidip bacaklarımı açarak karnına oturdum. Bakışlarını bana çevirerek sırıttı. Ellerini belime doladı.

"Seni çok seviyorum bitterim."

"Ben de seni çok seviyorum yavrum. Bu düşünceli hâlinin sebebi ne?"

Yerinde doğrulup beni kucağından indirmeden sıkıca sardı. Yüzlerimiz dip dibeydi. Dudağıma uzun bir öpücük bırakıp geri çekildi.

"Ben çok fevri bir adamım değil mi?"

Bakışlarımı yüzünün her noktasına değdirerek sorusunu cevapladım. "Fevrisin bebeğim."

"Seni zorluyor muyum?"

"Ne konuda?" Kaşlarımı çattım.

"Bilmem. Yanında sürekli kavga çıkaran, iki dakika eli ayağa durmayan bir adam var."

"Bu muydu kafana takılan? Ben seni olduğun gibi seviyorum. Böyle şeylere kafa yorup kendini sıkma. Neysen o ol. Senden değişmeni istemem. Zaten bunu istemek sana haksızlık olur."