Love you like a love song ~hyunlix~ ✓

/12\

İyi okumalar 😚💖

Hyunjin

*hapşırma sesi.

Gözlerimi cidden hapşırma sesi ile açtığıma inanamıyorum. Yattığım yerden doğrulduğum da ayak ucuma kıvranan ve soğuktan büzüşmüş olan Felix'i görünce kaşlarımı çattım, bunun ne işi vardı burda?

Elimi onu uyandırma amaçlı koluna attığım da buz gibi olduğunu gördüm, hadi ama cidden bütün gece burda mı uyumuştu?

"Felix?"
"Felix!"
Elimi yanağına götürdüğüm de gözlerini araladı.
"Çok üşüyorum Jinnie.."

Kollarımı açtığım da ilk bir kaç saniye baktı daha sonra kalkıp kucağıma çıktı ve bana sıkıca sarıldı.

Geri uzanmadan ayak ucumda ki pikeyi alıp üzerimize örttüm ve Felix'e doğru dönüp alnına öpücük koydum.

"Sakın hasta olma tamam mı?"
Başını sallayıp başını göğüsüme koydu ve gözlerini kapadı. Bende duvarda ki saatten daha sabahın 5'i olduğunu görünce gözlerimi kapadım.

(Bu kesit önemli iki-üç bölüm sonra önümüze çıkacak unutmayın burayı)

Felix

Chan'ın bizi uyandırmaya gelmesi ile hafif diklendim. Ah hala Hyunjin'in kucağındaydım. Oturur pozisyona gelince başımı Hyunjin'e çevirdim, çok yakışıklıydı. Cidden! Elimi saçlarına uzatıp karıştırdım.

"Hyunjin hadi kalk artık, çekime yetişmemiz lazım."

İlk başta bir kaç mırıltı çıkarsada bi iki dakika içersinde gözlerini açmıştı ve bir kaç saniye içinde gözleri beni bulmuştu.

"Saat kaç?"
"9 hadi kalk duş al."
Başını sallayıp hala yatmaya devam edince alnıma şaplak atasım geldi. Çocuğun üstündeydim ve kalk diyordum.

Ayağa kalkıp lavaboya ilerledim işlerimi halledip güzel bir banyo yaptım. Bornozuma sarılıp odama girdim Changbin odada değildi. Normalde bu saatlerde uyurdu ama hayret.

Hızla üstüme düzgün şeyler giyindikten sonra odamdan çıkıp günlük rutin odama girdim evett doğru tahmin! Makyaj odası.

Bu gün çillerimi kapamak istemiyordum bu yüzden sadece hafif bir şekilde bb keem sürdüm ve saçlarımı kurutup odadan çıktım.
Hyunjin yanıma geldiğin de beraber mutfağa girdik.

"Aman tanrım, hyung! Yaa teşekkür ederim!"
Changbin elinde kahvem ve kahvaltı hazırlamış bizi bekliyordu.

Hızla kahveyi alıp ona sarıldım.
"Sen kalp çalmayı iyi biliyorsun Changbin hyung!" Yanağına kocaman bir öpücük koydum ve geri çekildim.

Masaya oturup ağzıma bir kaç şey tıkarken ikisinin de masaya oturmadığını görünce ağzımda ki lokmayı yutup onlara döndüm.

"E hadi otursanıza? Jinnie? Chang hyung?"
İkiside sanki bunu bekliyormuş gibi gülümseyip oturdu, beraber kahvaltımızı bitirdikten sonra hızla ayaklanıp yurttan çıktık.

Arabaya bindiğimizden beri hiç konuşmamıştık. Bu cidden sıkıcıydı. Yine aynı yere geldiğimizde bu sefer Bay Kim yoktu. Geçen ki kameraman çocuk Kai vardı.