Love you like a love song ~hyunlix~ ✓

/7\

İyi okumalar 😚💖

Chan

Changbin'in gidişinin ardından Bende arkasından çıktım ve mutfağa ilerledim. Sabahtan beri hiç bir şey yememişti Felix. Ona çorba yapıp bir kaseye koyduktan sonra yemeklere katılan sakinleştirici ilaçtan bir kaşık çorbaya döktüm ve karıştırdım.

"Ne oldu?" Arkamdan gelen sesle irkildim ve arkamı döndüm. "Kriz geçirdi Felix... İlaç vericem şimdi." Hyunjin dudaklarını büzüp başını salladı. Kendini suçlu hissettiğini biliyordum ama buna gerek yoktu.

Tepsiyi elime alıp mutfaktan çıktım ve odama gelip kapıyı tıklattım.Jeongin gel diyince içeriye girdim. "Felix bir şeyler yemen lazım."

Felix minik bir gülümseme bahşedince sevinçle kahkaha attım.
"Heyy şükürler olsun iyi misin biraz daha?"
"İyiyim teşekkür ederim. Her şey için.. sizi de çok üzüyorum farkındayım ama Chan hyung yemin ederim bilerek olmuyor... birisi bana çok yaklaşınca sanki her an o.. o gelmiş gibi hissediyorum."

Yemeği masanın üzerine bırakıp Felix'in yanına temkinli adımlar ile yaklaştım. Biraz gerildiği belli olsada sesini çıkarmadı. Yatağa oturup eline tuttuğum da ilk geri çekilmeye çalışsada daha sonra kendini sakinleştirip Jeongin'den ayrıldı ve bana sarıldı.

"Çok üzgünüm.."
Elimi sırtına koyup sıvazladım.
"Üzülme artık senin elinde olan bir şey değil. Şimdi sana getirdiğim çorbayı iç daha sonra istersen kahve de içersin."

Başını sallayıp geri çekildi bende ayağa kalkıp masada ki tepsiyi alıp yatağın üzerine koydum.

"Ben salondayım bir şey olursa seslenin tamam mı?" Jeongin başı ile beni onaylayınca odadan çıktım.

Yavaş adımlar ile salona girip kendimi deri koltuğun üzerine bıraktım. Felix ile Jeongin ilgilenirken biraz uyumam lazımdı.

Felix

Çorbamı içerken bir andan da Jeongin ile konuşuyordum. Biraz daha iyi olmuştum Jeongin saolsun. "Felix hadi biraz uyuyalım."

Başımı salladım çorbadan sonra aşırı uykum gelmişti. Jeongin tepsiyi alıp masanın üzerine koydu ve tekrar yanıma gelip uzandı.
Bende kollarımı ona sıkınca sardım.

"Jeongin! Çok teşekkür ederim benimle ilgilendiğiniz için ve özür dilerim sizi bu kadar yorduğum için." Saçlarıma öpücük kondurunca gülümsedim. "Bizi yormadın. Biz kardeşiz birbirimizden asla yorulmayız tamam mı? Şimdi gözlerini kapa ve bir şey düşünmeden uyumana bak."

Hyunjin

Dans etmekten yorulunca kendimi koltuğa attım ve sabah ki uyanışımız gözümün önüne geldi. Lanet çilek kokulu bebek!
O güzel dudakları gözümün önüne gelince yerimden doğruldum ve koltuktan kalkıp kapıya doğru ilerledim. Umarım uyumuştur.

Prova odasından çıkıp Chan'ın odasına ilerledim saat gece yarısını geçmişti bile.
Kapıyı yavaşça açtığım da Felix ve Jeongin'in sarılarak uyuduğunu gördüm ve gülümsedim. İkiside tam bir bebekti.

Üzerinde ki pikeyi düzeltip Felix'e yakaştım ve uyanmamasını dileyerek yanına oturdum.
O kadar güzel uyuyordu ki... elimde olmadan yüzünü ona yaklaştırdım ve burnundan öptüm. Burnumu saçlarına daldırıp derin bir nefes aldım, bu kadar güzel kokması haksızlıktı.