၃၈

22.1K 2.6K 32
                                    

(Unicode)

ဧည့်ခန်းတွင် ဖဘုရားက ဆိုဖာကို နောက်ပစ်မှီကာ ထိုင်နေသည် ထိုရှေ့တွင်တော့ ခွန်နှောင်း။ စဝ်စံဦးသာမှာ မီးဖိုချောင် corner တွင် အအေးငှဲ့ထည့်နေဆဲ ..။

"သားနာမည်က ?"

"သျှန်ခွန်နှောင်းပါ ဦးလေး"

"အော်"

"ဟုတ်"

လေထုက အေးစက်စက်နှင့် ကျဉ်းကြပ်ကြပ်။

"သားကပြောပါတယ်၊ မိတ်ဆက်ပေးပါမယ်ဆိုပြီး"

"ဟင် .."

မီးဖိုချောင်ကို လှမ်းကြည့်တော့ စဝ်စံဦးသာက သူမဟုတ်သလို ပုခုံးတွန့်ပြသည်။

"သားကပြောထားတာ ကြာလှပါပြီ၊ မိတ်ဆက်ပေးဖို့ ခေါ်လာခဲ့ဖို့ပြောထားတာလည်း ကြာပြီ၊ ဦးလေးက မှတ်မိနေတာ"

"အာ .. ဟုတ်ကဲ့ဗျ"

"အဲ့တော့ ရည်ငံနေကြတာ ကြာပြီလား"

"7 နှစ်ကျော်ပြီ ခင်ဗျ"

"ဟေ အဲ့လောက်တောင်လား"

အအေးလာချသော စဝ်စံဦးသာက ရယ်ပါသည်။

"အဲ့လောက်တောင်ပါပဲ ဖဘုရားရဲ့၊ မယုံနိုင်သလိုပါ ဖြစ်နေတဲ့ပုံပဲ"

"ဖဘုရားကတော့ သားပဲ စိတ်ကစားတယ်ထင်ခဲ့တာ"

"စိတ်ကစားတဲ့အရွယ်မှာ ရည်ငံခဲ့ကြပေမယ့် စိတ်ကစားတာတော့ မဟုတ်ခဲ့ပါဘူးဗျ"

ခွန်နှောင်းက ဝင်ဖြေတော့ စဝ်စံဦးသာက ရယ်ပါသည်။ မက်မက်မောမောဖြစ်ရသည့် သက်လည်က ရဲတင်းလွန်းလှပါတကား။

"ဖဘုရားက ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့် .."

"သားမွေးနေ့မလို့ ပြန်လာတာ"

"အာ မယ်မယ်ဘုရားနဲ့ရော တွေ့ပြီးပြီလား"

"ညနေကျရင်တော့ တွေ့ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်"

"အဆင်ပြေကြရဲ့လား ဖဘုရား"

"ဒီလိုပဲပေါ့ သားရာ၊ တစ်ခါတစ်ခါကျ အချစ်မပါတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးက ဆားမပါတဲ့ဟင်းလိုပဲ၊ ပြန်ပြင်ရင်ပြင် မပြင်ရင် ကျိတ်မှိတ်ပြီးစားပေါ့၊ ဖဘုရားကတော့ အခုမှ ပြန်မပြင်နိုင်တော့တာ"

နှောင်းဦးသက်လည်တည်စေအံ့Where stories live. Discover now