Gerek Yok |Texting

4

Kapı çalınca telefonu elimden bıraktım.
"Deniz on dakika önce ayrıldık zaten."
Ama gelen Deniz değildi. Bir anda kolları bana sarılınca küçük bir şaşkınlık geçirip ben de ona karşılık verdim.

"Deniz sürekli geliyor mu, kapıyı öyle açtın?"

Güldüm. "Ya ne bileyim annemlerin gelmesine daha var öyle açayım dedim ayıp olmadı sana değil mi?"

"Ay neden ayıp olsun kanka manyak mısın?"

"İyi bari hadi içeri geç."

Odama doğru giriş yaptık. "Noodle mı yaptın afiyet olsun."

"Unuttum ben onu gel sana da yapalım."

Mutfağa geçince tezgaha oturdu.

"Ay Tuğba zaten upuzun kızsın bir de oraya çıktın daha da uzun oldun."

"Duyan da 1.50 sanacak seni abartma."

Telefonumu yanına koydum.

"Ee okul nasıldı?"

"İyi gibiydi, telefonları kullanmamıza izin veriyorlar artık. Sonra yine başkan seçildim."

"Ee tabii kimin kankası."
Kafamı sağa sola sallayıp güldüm. "Bir de Ata'ya gıcık oldum yine o şekilde."

"Siz de yedinci sınıftan beri sürekli kedi köpek gibi kavga ediyorsunuz derdiniz ne ayol? Şimdi enişten de oldu."

Sinsi sinsi güldü. "Yaa Tuğba sen de mi ya?"

Elini 'hehe' der gibi salladı. "Gayet arkadaşsınız siz dershanede deneme birincisi olup durunca arada sürtüşmeler başladı o kadar. Tabii lisede de devam edince... Ama sizin kaderinizde var bu. Sürekli aynı şeylerde aynı dereceyi yapmak farklı bir yetenek. Şimdi de aynı kız için rekabet var."

Kaşlarımı çattım.
"Ne rekabeti, ben direkt birincilik alırım bunda. Ata Bey ne zaman geldi bu sene, ben ne zamandır Eda ile arkadaşım; 6 yıl oldu."

"İyi de güzelim arkadaşlık zamana göre değil diyen ebem miydi?"

"Arkadaşlık başka aşk başka şimdi. Deniz ile komşu olsak bile o kadar yakın değildik. Ortaokulda aynı sınıftaydık konuşmadık bile."

"Yani haklısın. Kıskanıyorum onu, biz de komşu olsak keşke."

"Komşuyuz zaten Tuğba 400 metre ne var ne yok arada."

"Ay ne bileyim çok yol üstü olmayınca burası ile bizim mahalle alakasız duruyor."

Pişen noodleı tabaklayıp benim odaya geçtik.

"Ne yapalım? Sizin okulda olay falan oldu mu?"

"Yani genelde olaylar sende oluyor diye geldim ben ama bu sefer bende de olay oldu. Aşırı şaşırdım yani. Entrikasız, dramasız okulumuz bir günde karıştı."

Koltukta bağdaş kurdum. Noodle kasesini dizlerimin üstüne koyarken tamamen ona dönmüştüm.
"Ne oldu ki?"

"Ay bizim bir kıza mesaj geliyor ki biliyorsun bizde telefon en başından beri serbest." Kafamla onayladım. "Heh işte mesaj da böyle yürüme tarzı sanırım o da bu mesajı sevgilisine gösteriyor. Sevgilisi de mesajı WhatsApp grubuna atıyor 'bu kim'diye. Sonra bulunamıyor ama bir küfürler bir şeyler olay müdüre kadar gitti. Müdür de telefonları yasakladı. WhatsApp grupları kapatılacakmış dediler ama imkansız bir şey o."

"Yani haliyle nasıl iletişim kuracaklar topluca bir de sınav senesi, deneme bilmem ne."

"Aynen işte ama kanka var ya öyle açmış ki okul entrikaya, bayram havası vardı okulda."