Gerek Yok |Texting

17

"Ee anonim hala yazmadı mı bu konu ile ilgili?"

"Deniz de mi biliyor?" Eda sinirli şekilde bana dönünce ona söylemeyi unuttuğunu fark ettim.

"Unutmuşum ben söylemeyi çok çok özür dilerim."

"Bu ara ben sormasam hiçbir şey anlatmıyorsun."

"Aklım karışıyor bu ara, hem sen de Ata ilesin genelde." Yangın merdiveninde oturup patlamış mısır yiyorduk. Cuma günü cuma arası yüzünden teneffüs bir saat oluyordu. Yemekhaneden çıkıp merdivenlere oturuyor ve bahçeyi izlerken insanlar hakkında yorum yapıyorduk. Ama bu sefer bizim olaylar birikmişti.

"Tamam zaman yaratalım o zaman, dershane sonrası ya da ne bileyim işte. Yan yanayız ama uzak gibiyiz bu ara."

"Yaratmak anca Allah'a mahsustur." İkimiz de garip bir ifade ile Deniz'e dönünce, işaret parmağını önce kalbine sonra ağzına götürdü.

"Ne yapıyorsun Deniz?"

"Kalp ile tastik dil ile ikrar diyorum mümin sisterım öğrendik bunları hep."

"Allah'ım sen akıl fikir nasip et şu kuluna." Deniz amin dedikten sonra avuçlarını yüzüne sürdü. Mısırına geri dönünce kafamı bu çocuk olmamış dercesine sağa sola sallayıp Eda'ya döndüm.

"Deneme yüzünden stres yaptık hepimiz bu ara, ders çalışmaktan da diğer konulara sıra gelmedi ki."

Kolumu kendine çekip sarıldı. "Hem şimdi Furkan da geldi. Daha çok olay olacak oysa geçen sene bahçeye bakıp niye hayatımızda aksiyon yok diyorduk."

"Benim gayet vardı."

"Senin yine birilerine aşık olduğunu sanman aksiyon sayılmaz, bir kere heyecan yaptık sonra kabak tadı vermeye başladı."

"Aa ne zaman aksiyon saydınız ayol?" Elimdeki mısırı Eda'ya attı. "Dokuzda sen beni satıp başka birisi ile eve gitmeye başlayınca. Ama ne oldu yine döndün dolaştın bana geldin."

"Aptaldım aşkeletam affet."
Anonim aklıma gelince güldüm. "Şu yaratıcı lakapları nereden buluyorsun merak ediyorum."

Gözlerini kısıp bana bakmaya başladı. Ben de ona bakmaya başlayınca, kalbini ve ağzını gösterdi. Yine az önceki hareketini yaptığını anlayınca ben de ona mısır fırlattım. Deliydi bu kız başka açıklaması yoktu. Tabii din dersinden çıkmamızın da etkisi olabilirdi.

"Neyse onu bunu geçin de liste sizce biz eve gidince mi asılır?"

"Hayır bence haftasonu asarlar."

"Ne diyorsunuz kızım siz?"

Ciddi miyiz diye suratımıza bakınca ikimiz de kahkaha atmaya başladık. "Deniz sence ciddi miyiz?"

"Ay ne bileyim yüzleriniz stabil kalıyor şaka yaparken anlamıyorum ki."

"Of cidden sıkıldım ama ben belirsizlik beynimi mıncıklıyor gibi yapıyor nefret ediyorum ya."

"Anonim de belirsiz ondan nefret etmiyorsun ama." Her konuyu anonime getirmesi niyeydi bu kızın?

"Söyle Deniz anonimden para mı aldın sürekli konuyu ona getiriyorsun. Kaç paraya sattın Özde'yi?"

"Ay Edaşkım neler diyorsun?"

"Anonim bir tane ajanım var benim diyordu sen misin o acaba?" Aslında Deniz olmadığını biliyordum yani tahmin edilebilir bir şeydi. Bir kere oyunculuk yapamıyordu ki şimdiye çaktırırdı. Ve anonim Barın demesi, anonime yarayan bir şey değildi. Evet Sherlock oldum çıkıyordum.