8

1.7K 66 32
                                    

Tramvay ile kursa doğru giderken yüzümde salak bir sırıtış vardı. Okula gitmek istemediğim zamanlarda bile bu sırıtış oluyordu genelde hep. Sanırım ortamı çok özlemek ile ilgiliydi.

Ortaokulda dershaneye gitmeye başlamıştım Ata ile orada, yedinci sınıfta tanışmıştık.

05**: Çıktın mı evden?

Siz: Aynen gidiyorum şimdi.

05**: Heyecan var mı?

Siz: Var tabii.
_______

Eda: Geliyor musun

Siz: Geliyorum ay az sabret kavuşacağız birazdan

Eda: 🙄

Siz: öpücük atan emoji

Eda: Bunu yazana kadar emojiyi atsana

Siz: Bizde böyle reis

_____________

05**: Sen ne zamandır o dershaneye gidiyorsun?

Siz: Yedinci sınıftan beri gidiyorum işte.

Siz: Onuncu sınıfta hiç kimse gitmedi zaten bizim gruptan on birde de ben gitmedim.

Siz: Orda Ata ile tanıştık bir dönem sonra Mert de geldi.

Siz: Baya yaşanmışlık var o kursta.
___________

Tuğbareis:Kanka gelince yaz sınıfa geleyim.
______________

Sekizinci sınıfa kadar Ata ile, Mert'ten bile daha yakındık. Sonra bir anda deneme sınavları başlamıştı. Ve biz de rakip oluvermiştik. Ayna gibiydik işte hep aynı derece, hep aynı net. Aynı okul. Evren arkadaş olun dedikçe biz 'bakarız' diyorduk ya da öyle gibi davranıyorduk.

Tuğba ise yan sınıftaydı. Dokuzuncu sınıfta eşit ağırlık seçeceği için ayrılmıştı bizden.

Durakta inip yürümeye başladım. Kulaklıklar kulağımdaydı. Kursun kapısından içeri girdim. Kapıyı itip açtıktan sonra geri bıraktım. Kapı birine çarptı. Kulaklıklarımı çıkardım.

"Çok pardon duymayınca üstüne kapatmış gibi oldum."

Sırt çantasını düzeltti. Onun da kulaklığı kulağındaydı.

"Sıkıntı değil bir dahakine dikkatli olursun."

Birlikte asansöre bindik. Böyle olunca gerilirdim. Asansör insan geren bir şeydi.

"Bir şey sorabilir miyim?" Arkamı dönüp ona baktım.

"Sen şu ünlü Özde misin?"

Kaşlarım havaya kalktı.

"Ünlü müyüm o kadar?"

"Ata ve Eda sürekli bahsediyor senden."

"İyi de ben olduğumu nerden anladın?"

Evet eskiden olsa bunu düşünmezdim bile ama anonim sağ olsun herkes potansiyel bir bilinmeyendi.

Kumral saçlarını arkaya aldı.

"Resmini gösterdiler seni görmeyen bir benmişim sınıfta."

"Sen geçen sene falan mı geldin kursa, ben maalesef tanımıyorum seni."

Gülümsedi.

"Evet geçen sene başladım. Ama aslında tanıştık biz seninle."

Saçımı kulağımın arkasına attım. Yüzüne baktım güzelce, ama nereden tanıdık geliyordu aklıma gelmiyordu.

Gerek Yok |Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin