Saraya Yolculuk --Tamamlandı--

Bölüm 37

Yine saat gece 12'ye yaklaşmışken yeni bölüm atıyor olmanın utancını yaşıyorum.
Sözde erken atacaktım ama düzenlemesi bir türlü bitmedi.

Evetttt yeni bölüm sizlerle 💜💜💜
Oy ve yorumlarınızla verdiğiniz destek için çok teşekkür ederimmm~~~🌸🌸🌸

O zaman bölümü okuyup yorumlarda buluşalım😉💜🌸💚💎💙

Bu arada 4000 okunmaya ulaştık😍
Çok mutluyum hepinize çok çok teşekkür ederim😍😍💜

------------------- Bölüm 37 -------------------

Odanın önüne kadar nasıl gelmiştik bilmiyordum. Euntak'ın kapıyı açmasıyla hızla içeriye girip mindere doğru ilerledim.

Hemen gelmelerini umut ederek mindere oturacağım sırada Kral kolumdan tutup gülümseyerek bana bakmıştı.

" Sena, sakin ol. Sana yardım edeyim. Yavaşça otur lütfen."

Derin bir nefes alıp heyecanımı biraz olsun azaltmaya çalışırken Kral'ın elinden tutup yavaşça mindere oturdum. Sadece ben değil Hanıl ve Unni de heyecanlı görünüyorlardı.

Açıkçası Unni'nin bakışlarında arada bir kararsızlık belirdiğini de görmüştüm. Muhtemelen arkadaşlarımın vereceği tepkiler onu düşündürmüştü. Ben de öyleydim ama şu an önceliğim kesinlikle onları görüp hasret gidermekti.

" Başcariye'ye misafirlerimize çay ve tatlı servisi için hazırlık yapmalarını söyleyin Kim Unni. Hızlı olsunlar. Onlar gelmeden her şey hazır olsun."

Kral'ın emriyle Unni hemen selam verip odadan çıkmıştı. Hanıl ise kapının yanında ayakta duruyordu. Ona baktığımı farkettiğinde gülümseyip başını salladı. Beni rahatlatmaya çalıştığının farkındaydım ama nedense heyecanım azalacağına daha da artıyordu.

" Hemen gelirler mi Majesteleri?"

Kral ona seslenmemle bana bakıp başını salladı.

" Tabii gelirler. Sadece çok az zaman alabilir. Biliyorsunuz askeriye biraz sarayımıza uzak."

Başımı sallayıp ellerimle oynamaya devam ettim. Onları gördüğümde ne demeliydi ya da ne yapmalıydım bilmiyordum. Acaba görür görmez sarılsa mıydım? Beni böyle tanıyabilirler miydi?

" Misafirlerimizle birlikte askerler de içeriye girerler. O yüzden askerler çıkana kadar örtünüz ile kalmalısınız."

" Peki öyle yaparım."

Kral heyecanıma gülüp yanağıma elini koyduğunda ben de gülümsedim.

" Sena keşke daha önce gelselerdi. Seni bu kadar mutlu gördüğüm için ben de çok mutluyum."

" Seninle de mutluyum Sojun. Yanlış anlama lütfen. Ben sadece—"

Kral sözümü kesip başını iki yana salladı.

" Hayır, neden yanlış anlayayım? Arkadaşlarını seviyorsun ve özledin. Elbette sevineceksin. Sen mutlu olduğun sürece ben de mutluyum Sena. Anlaştık mı?"

Başımı sallayıp gülümsedim. Elinin üstüne elimi koyup yavaşça okşadım.

" Bana güç olup her zaman yanımda oldun. Ben de senin yanındayım."

Kral'ın sözleri heyecanla atan kalbimi biraz olsun sakinleştirmişti.

Jungki kıdemlim ve Jiwon nihayet bu zamana ışınlanabilmişlerdi. Acaba Minah nasıldı? Onu da görmek istiyordum...