AFFİNİTY

Bölüm 5

"Sehun'u biliyorsun, arkadaşımdı. Bugün onu öldürdüm." Dedikten sonra Lalisa kaşları çatık eli ağzında şaşkınca bakıyordu kocasına, nasıl da basit bir şeymiş gibi hemencicik söyleyebilmişti?
"N-neden öldürdün? Arkadaşımdı diyorsun? Neden yaptın ? Nasıl yapabildin?"diyen Lalisa korkmuştu.

"Bugün kahvaltı yerinden aniden çıkma sebebimiz buydu, Sehun seni ilk tanıdığından beri benden almak istiyor. Seni korumak için her şeyi yapıyorum ama o bana ihanet etti Lalisa, sana yan gözle baktı! Bunu affedemezdim, bugün sondu! Seni almak istediğini söyledi bir kez daha! Tuzağa düşürdü beni, önce şirketini bastım onu öldürdüm ama o adamlarına evimizi silahlama emri vermiş bile. Durduramadım, Lalisa çok korktum başınıza bir şey gelecek diye!" Dedikten sonra Lalisa'nın gözleri dolmuştu.
"Niye ağlıyorsun?" Dedi Jungkook, onun için karısının ağlaması son isteyeceği şey bile değildi.

"Neden bana söylemedin? Tanıştığınızdan beri diyorsun! İki yıldır benden bunu saklıyorsun!" Dedikten sonra Lalisa bağırdı. "Hayır yani neden saklıyorsun?!" Dedi Lalisa.
"Bunun için mi ağlıyorsun?" Dedi Jungkook çatık kaşları ile.
"Saçmalama niye bunun yüzünden ağlayayım tanrı aşkına?! Ben, benden bir şeyler sakladığın için üzülüyorum, Jungkook ben senin karınım! Bir oğlumuz var, biz evliyiz bizim sırlarımız olamaz!"

Jungkook karısının haklı olduğunu biliyordu. "Bana haber verebilirdin, onunla konuşur her şeyi hallederdik!" Jungkook bir anda gürledi, "Konuşmak mı? Acaba o konuşmaktan anlar mı?" Dedikten sonra Lalisa ofladı. "Pekala, bu böyle olmayacak biz tartışmaktan başka bir şey yapmıyoruz!" Dedikten sonra Jungkook karşı çıktı.

"Konuşuyoruz işte daha ne?" Dedikten sonra Lalisa sinirlenmişti.
"Doğru ya, uzun zamandır konuşmamıştık bile şimdi konuşulacak konu olarak bunu mu görüyorsun?" Dedi Lalisa. Jungkook sustu ve odadan çıkıp gitti. Lalisa tek başına kalırken yatağına yattı ve gözlerini kapadı.  Onunla tartışmak istemiyordu. Onunla çok mutlu olmak istiyordu.

...
Ertesi sabah Lalisa uyandığında yanında Jungkook'u gördü. Bu ilkti haftalar sonra ilk defa yatak odasında uyumuştu. Lalisa dünü unutmak istedi, onu zaten zar zor görürken biriktireceği anıların kavgayla olmasını istemezdi.
Yaklaşıp yanağına öpücük kondurdu eşine. Utanmıştı Lalisa. Liseliler gibi olmuştu, böyle düşünüyordu. Öpücüğü ile gülümseyen Jungkook'u görünce uyanık olduğunu anladı. "Neden uyandığını söylemedin?" Şakayla karışık sitem eden Lalisa'yı belinden tuttuğu gibi altına aldı Jungkook.

"Sürpriz yapmak istedim olamaz mı?" Dedikten sonra karısının dudaklarına uzandı, uzun bir öpücüktü bu. Lalisa kızaran yanakları ile irileşmiş gözleriyle bakıyordu Jungkook'un suratına.
"Niye yanağımdan öptün?" Dedi Jungkook.
"Ne yapmalıydım?" Dedi Lalisa. Jungkook tekrar uzanıp dudağını tekrar bastırdı. "Bunu yapmanı isterdim."dedi Jungkook göz kırpıp. Lalisa gülümseyip eşinin boynuna kollarını sardı. Başını boyun girintisine koydu. Uzun zamandır sarılmamışlardı. Kapının tıklatılmasıyla Lalisa panikle Jungkook'u tekmeledi, ne olduğunu şaşırıp yere düşen Jungkook inledi.

"Gel!" Dedi Lalisa. Kendini düzeltip.
İçeri giren Eunra Lalisa'ya döndü. "Lalisa hanım kahvaltıyı hazırlıyorum özellikle istediğiniz bir şey var mı?" Dediğinde Lalisa Jungkook'a döndü. "Kahvaltıda olacak mısın?" Dediğinde Jungkook ayağa kalkıp başını iki yana salladı. "Toplantım var, erkenden çıkmam lazım size afiyet olsun." Dedikten sonra