SONSUZLUĞUM

14. BÖLÜM

Yazar'dan

"Hatice Hatice iyi misin? Kurban olam cevap ver. "

Hatice donakalmış bir şekilde Meryem'e bakıyordu. Meryem onu kollarından sarsınca azda olsa kendine geldi. Kekeleyerek ,"Nnn ne dedddiin."

"Hatice kendine gelir misin artık? "

"Merryem sen ne dedin az önce?"

"Evlendim dedim."

"Soonra nee ddedin?"

"Hamit hocayla dedim."

"Yani siz bir saat önce el ele gittikten  sonra evlendiniz mi?"

"Yok daha neler Hatice. Tamam dur ben sana su getiriyim böyle olmiyacak."

Meryem kafetaryaya su almak için gidicekken Hatice onu kolundan tutup durdurdu.

"Tamam tamam iyim baştan düzgün anlat şunu beynim yandı."

Meryem tebessüm ederek Hatice'nin koluna girdi. Ikisi hem yürüyüp hemde konuştular.

Meryem başından geçenleri Hatice'ye anlatıyor Hatice şok üstüne şok yaşıyor.

Bazen gülüyor bazende ağlıyorlar. Meryem her ne kadar ağlamamaya çalışsada kalbindeki acıya dayanamıyor akıtıyordu gözyaşlarını.

Iki arkadaş iki dost iki kardeş; Hatice ve Meryem.

Meryem artık Hatice'yi kardeşinin yerine koymuştu Hatice'de aynı şekilde. Her ne kadar dudaklarından dökülmese de o sözler, onlar birbirinin kalbinde yer edinmişlerdi.

"Meryem şaka yapmıyorsun dimi yaa."

"Yok canım şaka yapmıyorum."

Hatice durup Meryem'in yüzüne baktı. "Ya sen kendinde misin? Hamit hoca diyorsun farkindasin dimi. Ya okulda ki tüm kızlar neler yapmadı Hamit Hoca dönüp baksın diye. Sen evlendim diyon gayet sakinsin."

"Kimmiş o kızlar bakıyim?"

"Etrafında gördüklerinin hemen hemen hepsi kardeşim."

"Bugünden sonra bakmasınlar ama. Hem ben sakinmiyim sanıyorsun. Kalbim deli gibi atıyor yerinden çıkmasa iyidir."

Hatice kahkahayı basıp, "O kızlardan biri yerinde olsaydı şimdi yoğun bakım ünitesinin önündeydik."

Meryem'in duydukları hiçde hoşuna gitmemişti.  Kaşlarını çatıp,  "Deme öyle yaa. Hem bu kahkahada nedir. Yakışıyor mu bize böyle ulu orta yerde kahkaha atmak."

"Haklısın Meryem ama ne yapıyım şoklardan geçtim. Gerçi hala etkisi varda . "

Meryem Hatice'nin bu haline tebessüm edip , "Hatice beni hiç bırakma olur mu? Benim annemde babamda yok . Senin desteğine ihtiyacım var."

Hatice Meryem'in ellerini sıkıca tutup, "Sen ilk geldiğinde zor zamanlardan geçiyordum. Annem babam olmasına rağmen sen onlardan çok yanımda oldun.

Sen şimdi yanında olmamı istiyorsun ya. Sen beni kovsanda ben seni bırakmam. Sana söz veriyorum Meryem. Beni ablan yada kardeşin olarak kabul et diyemem.

Çünkü ikimizde aynı yaştayız. Gel sen beni ikizin olarak kabul et."

Hatice sözlerini bitirince Meryem ona sıkıca sarıldı. "Seni çok seviyorum kardeşim."

"Bende seni kardeşim. Hadi bu kadar yeter. Şimdi hazırlık zamanı Meryem Hanım. Kayınpederin ve kayınvaliden seni böyle görmesin."

Meryem çekilip ,"Haklısında ama ben fazla heyecanlıyım ne giyicem ne yapıcam bilmiyorum.