Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Neredeyse gelenek haline gelmiş hafta sonu pineklemelerinden birindeydik. Yatağıma gelişi güzel yatmış Arda kitaplık rafından eline gelen ilk kitabı almış inceliyordu.
“Yeni mektup hakkında bir şey demeyecek misin?”
Sayfalardan bakışını çekip kitabı burnuna doğru indirdikten sonra birkaç saniye yüzüme bakıp tekrar kitaba döndü.
“Hoşuma gitmeyen şeyler var Kelebek.”
Elimdeki sıvı yapışkanı kağıdın üzerine koyup oturduğum yerden kalkarak Arda'ya doğru adımladım.
“Öyleyse konuş bana yön veren sensin.” dedim çaresizce bu fikri düşünmek beni ne kadar rahatsız etse de eğer karşımdaki kişi Arda ise tüm rahatsızlığım bir anda yok olurdu. Kitabı elinden çekip kenara koyduktan sonra elinden tutup doğrulttum.
“Sana karşı boş değil fakat bunu kendine itiraf edememiş birisi var karşında ayrıca özgüveni yerlerde sürünüyor.”
Sesi sonlara doğru tiksintiyle azalırken kıkırdadım.
“Ya dedikleri sence doğruluk payı var mı?”
İşte merak ettiğim yalnızca buydu.
“Genel anlamda bir şey diyemem fakat bizim bilmediğimiz birçok şeyi bildiği kesin veya bunlar birer yalan ve Yağız'ı kullanıp sana yakınlaşmak istiyor olabilir bin bir türlü ihtimal var.”
Yatağa oturup Müezza'yı kucağıma çektim.
“Prens'in Yağız'la bağlantısı olduğunu çıkaran bizleriz bu konuda bir şey demek istemiyorum.” dediğimde yarım yamalak kafasını salladı.
“Galata Kulesi'nin nasıl bir anlamı olabilir peki?” dediğimde biraz düşünüp boğazını temizledi.
