MAN HATER

Chapter III: UNCLE

MAN HATER

Chapter III

‖  ― ‖―‖ I’ve been expecting you ‖ ―‖ ―‖ 

UNCLE

⌦ ⌦ ⌦  INA’s POV ⌫ ⌫ ⌫

 Then everybody started standing para makalabas na sa gym at para malaman narin nila s’an yung mga rooms ng schedules nila.

Yun na yun? I mean yun na lahat ng sasabihin ng General President na nilampastangan ni Key tapos wala na? tapos na? o baka super huli lang talaga dating namin?

Nvm.

Sumakit na leeg ko sa kakatingin sa buong gym.

Hindi naman sa di pa ako nakakapasok ng gymnasium my whole life, eh masyado lang talagang napaganda pagkakagawa nito. Kahit san ka tumingin puno ng fiber glass, banners ng school at air conditioners.

At isa pa, akala ko isang establishment lang na puro fiber glasses ang mapapasok-pasukan ko araw-araw throughout my whole buhay at yun yung bahay namin nila Key. Pero may pangalawa na pala, at ito yun at yung ibang rooms sa University.

“Hoy, di ka pa ba lalabas ha?!” tanong ko sa kanya

Dineadma lang ako .

“Hooy! Ano ba?! Kinakausap kita ah!”

“So anong gusto mong gawin ko? “ 

Tinaas niya ng kaunti ulo niya to face me. Walang ni-isang emotion makikita mo sa face niya.

Ang tipid talaga gumalaw, daig pang nagka-stiff-neck. Balian ko kaya to?!

“Anong gusto ko?! Gusto ko . . . tumayo ka jan, face that huge damn door there then leave!”  sabi ko calmy, gamit ang lahat ng pasensyang natitira pa sakin.

“Aalis ka na? parang may madadaanan ka naman.” 

Imbis na magalit pa ako nang todo- todo , tiningnan ko na lang yung main door . . . at puno pa nga ng mga studyante.

Pano niya nalaman yun? Eh alam ko di naman siya lumingon kahit saglit kanina. -_-"

Nag hintay kami ng almost fifteen minutes  na ata para maubos lahat ng nasa door at maka-alis na rin kami. Haggang sa iilan nalang ang natira.

“Hoy Susi, tara na wala ng people.” 

“At nagka-utak ka rin.” 

“Hoy! Ako na nga naka glasses dito ako pa walang utak?!”

"Glasses don't give humans wisdom. It gives them an ugly face."

Naglakad an siya, pero ako nakatayo pa rin sinusundan lakad niya by my eyes. Then humabol na ko. Masigawan nga to.

 "Abah . . . so sinasabi mo talagang pangit ako?! HA?!"

"It's only applciable to humans"

"Aba- HOY IKAW AH-"

"You're not even human."

“Anong sabi mo- Hoy! Baka nakakalimutan mo, ako katulong at guide sa bawat missio– “ 

Oops.

Agad-agad na tinakpan ni Key yung bibig ko.

Lagot.

“Ilang beses ba kitang babalaan na bawas-bawasan mo yang pagkadaldalera mo, kahit dun man lang.” kalmado niya sabi, pero yung mga mata niya . . . PAMATAY.