Saudade

"Nasılsın?" dedi Yağız.

"İyiyim." dedikten sonra yutkunup kısa bir süre bekledikten sonra devam ettim. "Sen nasılsın?"

"İyi olamıyorum." dedi soğuk sesiyle.

"Bir şey mi oldu?" dedim yan dönüp ona bakarken. Yere bakan gözleri bana çevrildi bir anda.

"O bir şey 11 sene önce oldu Bade." dediğinde gözlerine bakmaya dayanamadım. Yere sabitlendi gözlerim. Onun suçlayıcı bakışları üzerimdeyken üstelik.

"11 sene önce bir şey oldu. Ve ben ne olduğunu öğrenmek istiyorum artık." diye ekledi kendinden emin, kararlı bir sesle.

Konu gidişime geldiği her seferde ben o güne dönüyordum. Zihnimde o eve tekrar tekrar girmek, o yaşananları tekrar tekrar yaşamak bir hayli zorken benden açıklama bekliyorlardı.

"Bugün konuşacaksın. Bugün konuşman lazım Bade. Artık bitsin bu işkence. Anlat, anlat ki biraz olsun rahatlasın şu kalbim."

"Anlatabilseydim gider miydim?" dedim içimden.

"Benim anlatacak bir şeyim yok." dedim dışımdan.

Anlatabilmeyi isterdim. En çok sana. Boynuna sarılıp, beni sakla isterdim.