Ben, o adama baktım; herhangi bir adama bakar gibi değil. O ve benden başka kimsenin olmadığı bir zaman diliminde; tüm sınırlarını çiğneyerek ve uyansa asla razı olmayacağı bir yakınlıkta baktım. Parmaklarım, bastıramadığım duyguların coşkunluğuyla onun yüzüne doğru yol alırken göz kapakları titredi. Bir ateş avcumu yakmış gibi hızlıca çektim elimi. Zorlukla yutkundum ve birkaç adım geriye gittim. Göz kapakları aralanınca beni gördü. Uyku mahmuru olduğundan olsa gerek o iri gözleri ilk defa bu kadar uzun bir şekilde benim gözlerimde gezindi. Sonra şuuru ancak yerine geliyor gibi yüzünü buruşturdu. Yatağından zorlukla ve inleyerek doğrulduğunda ayaklarım gayriihtiyari bir şekilde birkaç adım yanaştı yatağa. Ne yapabilecektim ki? Yanına gidip yastığını mı düzeltecektim? Yahut ellerini tutup: 'İyi misin?' diye mi soracaktım? En fazla ne yapabilecektim? (Kurgudur) 21 Safer 1442 8 Ekim 2020
17 parts