Varsayalım gecekonduda oturuyoruz. Hayallerimizi gerçekleştiremezmiyiz? Yada kimseyi sevemezmiyiz? Kelebek kadar ömrü kısa sürmesin aşkımızın , bir daldan başka bir dala konmasın birdaha. Sadece bizim dalımıza konsun. Aşkımız konsun adı Aşk kondu olsun... ~~~~ " Gökçeeee durrr lütfenn " diye bağırdım. Buna karşılık Gökçe durdu. Yanına doğru hızlıca gittim ve aramızdaki mesafelerin çoğunu ona yaklaşarak kapattım. Hala o kadar masumdu ki. Betülün ettiği hakaretlerin hiçbirine yakışmayacak bir gökçeydi o.. Benim Gökçemmdi o. Gökçe " evini açtığın için teşekkür ederim fakat sadece bu kadar. " dedi. Bu canımı acıtıyordu. Kalbimi ağrıtıyordu. Ben birşey diyemiyordum. Ne diyecektim ki. Özür dilerim mi ? Hayır. Gökçe yanımdan uzaklaştı ve caddeye çıktı. Taksi beklemek içindi sanırım. " Gökçeee gitmeee ! Aklımdanda kalbimdende gitmee. Bırakmayacağım seni. İlk defa aşkı bulmuşken gitmeyeceğim. " dedim ve gökçe arkasını döndü. Birşey diyecekti sanırım. " Dön çınar. Betüle dön !! " dedi.