La Cota [WATTYS 2021 WINNER]

Chapter 12

CHAPTER 12

His Hobby

* * * * *

Nur Ali Ibrahim

Pagsapit ng alas singko, nasa tapat na ako ng Kofi Cota. Pinagmasdan ko ang paligid at lumiyad-liyad pa upang makita kung nandito na nga ba si Care. Tanging abalang tao, mga kotse at ang nagiging kahel na langit lamang ang dumikit sa aking paningin. Baka late lang siguro 'yon. Nagsimulang magkislapan na rin ang ilang establisyimento dahil papagabi na rin.

Huminga ako nang malalim habang pinapagpag ang aking itim na polo. Ini-i-stretch ko pa ito para mabatak. Gusto ko kasi maging presentable ako sa harap ni Care. Hindi ko naman malaman kung bakit pero nais ko lang maging mukhang gentleman sa kaniyang harapan.

Inihakbang ko na ang aking paa at pumasok na sa loob ng coffee shop. Niyakap ako ng malamig na hangin at ang aroma ng kape ay nagpatayo sa aking panlasa. Bahagya akong naglaway.

Naghanap naman ako ng isang libreng mauupuan habang hinihintay si Care. Huminga muna ako nang malalim bago pumasok sa loob ng coffee shop. Naghanap na rin ako ng mauupuan at bumili ng maiinom. Habang naghihintay, ipinagpatuloy ko ang pagguhit ko sa mukha ni Mayor Billones.

Makalipas ang sampung minuto, tumunog ang cellphone ko na nakapatong sa mesa. Nakita ko ang pangalan ni Care sa aking screen. Natiklop ko ang aking bibig at nakadama ng kakaibang kaba't saya. Mabilis kong hinablot iyon at sinagot ang kaniyang tawag.

"Hello, Care?" Mabibigat ang aking paghinga.

"Nandito na ako sa tapat ng Kofi Cota. Nasa'n ka?" Bakas sa kaniyang boses ang pagkasabik kaya may kakaibang sumabog sa aking kalooban.

"Nasa loob. Sunduin na lang kita d'yan. Gusto mob a?"

"No! 'Wag!" matigas niyang sabi kaya tila dumikit ang puwet ko sa upuan.

"O-okay. Basta nasa loob ako. I'll just raise my hand kung papasok ka na."

"All right."

Narinig ko ang mga yapak niya sa kabilang linya. Mas lalong nagiging aligaga at natataranta ang aking sarili. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin pero nasasabik na akong makita muli si Care.

"Okay, nasa'n ka rito sa loob?"

Mabilis kong itinaas ang aking kamay na animo'y automatic sa tuwing maririnig ang kaniyang boses.

"I see you." Bigla na lang nag-beep ang phone at nawala na siya sa linya. Ibinaba ko na rin ang kamay kong nakataas.

Niligpit ko naman ang mga drawing materials ko at isinuksok sa bag ko. Tanging tasa na lang ng kape ang naiwan dito sa mesa ko. Inayos-ayos ko muli ang itim kong polo at isinuot ang aking magandang ngiti.

Maya-maya, may umupong hindi ko namumukhaan sa tapat ko. Napawi bigla ang ngiti sa aking labi. Nagsalubong sa gitna ang aking kilay at sinipat-sipat kung sino 'yon. Nakayuko kasi ang kaniyang ulo at kulay pink ang buhok niya. She's also wearing this sun hat na tila pupunta siya sa isang beach resort. Tiningnan ko rin ang kasama niyang babaeng nakatayo sa gilid na may dala-dalang eco-bag na may mga laruan sa gilid. Namumukhaan ko rin ang babaeng iyon.