La Cota [WATTYS 2021 WINNER]

Chapter 27

CHAPTER 27

Guns

* * * * *

Nur Ali Ibrahim

Nang matapos ang aming agahan dito sa kuta ng LACOFRA, ipinatawag kaming lahat para magtipon-tipon sa covered court. Hawak-hawak ko ang braso ni Omerah dahil baka mahiwalay siya sa akin sa dagat ng mga tao rito. Bigla na lang kasing dumami ang mga tao at karamihan sa kanila ay aking namumukhaan. Kaya baka halos lahat ng kasapi ng grupong ito ay taga-LCU.

Palinga-linga ako sa paligid at umaasang makita si Tim dahil sinabi niya noon na sasapi siya sa rebelyong ito pero hindi ko pa rin siya mahagilap.

Lahat ng mga kasapi ng LACOFRA ay nadito't nakatayo sa court. Dinig ko pa ang pagtilaok ng manok at ang huni ng mga ibon ngayong umaga. Nasa gitna nga rin pala kami ng kawalan at nasa Palayan pa na puro taniman ang paligid.

"Good morning, Freedom Warriors!" bati ng isang lalaking kalbo sa harap na may matipunong pangangatawan. Nasa entablado siya kasama si Kelsey at iba pa. Siya siguro ay isa sa mga pinuno ng grupong ito. Hindi ko pa kasi kilala lahat ng mga taong namumuno rito, tanging si Kelsey lang. "My name is Richard Reyes. I'm one of the founders of LACOFRA same with these guys." He extended his arms towards the position of Kelsey's and others at the back of him.

"As you can see, you woke up this morning not realizing how many are we. LACOFRA is growing and getting stronger. LACOFRA will achieve its mission because of you. LACOFRA will bring back La Cota . . . the La Cota we knew," walang hintuan at determinado niyang sabi. Tila niyayapos ako ng kaniyang maotoridad na boses kaya ang kuryente sa aking likuran ay kumalat sa buo kong katauhan. Nanindig ang aking balahibo.

Nakakuyom niyang inangat ang kaniyang palad at ang nakatutusok niyang tingin ay sumisigaw ng kalayaan. Nagbago rin ang itsura ng nakabola niyang kamao. Naging letrang 'L' ito na tila isang baril na tumututok sa langit.

"Ang senyas na ito ay ang opisyal na simbolo ng LACOFRA. Kalayaan ay ating makakamit kung ang nasa itaas ay mapapatlsik. LACOFRA ang magwawagi!" Kahit na walang megaphone ang nakasalampak sa kaniyang bibig, nadinig pa rin iyon ng mga taong nasa likuran ng court na ito.

Ibinaba na ni Richard ang kaniyang kamay at nilapitan ang kahong gawa sa kahoy na patong-patong sa gilid ng entablado. Nakatuon ang mga mata ko sa bawat kilos ni Richard.

Nang nasa tapat na siya ng mga kahong kahoy, ipinasok niya ang kaniyang braso sa isa mga kahong nandoroon.

Napasinghap na lang ako't nanlaki ang aking mga mata nang makita ko ang bagay na binunot niya mula roon. Isang mahabang baril iyon tulad ng sa mga military.

"We can use these weapons para makontrol muli ang La Cota at mabalik ang dati nitong anyo. La Cota is our home and forever be our home."

Nadama ko ang pagkapit ni Omerah sa aking braso kaya ibinaling ko ang tingin ko sa kanya. Nakatutok ang kanyuang mga mata sa harap pero takot ang nababakas sa kaniyang mukha. Nahagya ring nakahilig ang kaniyang ulo sa puwesto ko.