La Cota [WATTYS 2021 WINNER]

Chapter 19

CHAPTER 19

How Is He?

* * * * *

Care Billones

"Pupunta tayo sa Maculay," mabilis na banggit ni Tim habang nililigpit ang kaniyang mga notebook at isa-isang pinapasok sa bag. Bahagyang bumuka ang aking bibig at lumukot ang aking mukha.

Nasa loob kami ng club room ng LCU Youth Volunteer's Org dahil pinatawag niya ako para sa isang mahalagang anunsyo. At ang anunsyo na iyon ay ang pagpunta namin sa Maculay.

"Pero, alam mo namang delikado 'di ba?" tanong ko at umupo sa isang plastic arm chair at napabuga ng hangin. Tinanggal ko ang aking bag sa likod at inilapag sa sahig.

"Hindi naman kita pinipilit pero baka gusto mo lang makita si Nur kaya kita pinatawag dito." Nai-zipper na ni Tim ang kaniyang bag at isinukbit na ito sa likod. Inayos-ayos pa niya ang kaniyang masaganang kulot na buhok gamit ang kaniyang kamay bago lumapit sa may pinto ng club room na ito. "Ano, Care? Sasama ka?" tanong niya nang lumingon siya sa akin.

Nakagat ko na lang ang aking labi habang nakaupo rito sa arm chair. Nakipagtitigan lamang ako kay Tim. Gusto ko ring makita si Nur dahil gusto kong malaman kung ayos lang siya. Hindi ko na rin kasi siya nako-contact.

Huminga muna ako nang malalim saka tumayo. "Oo, sasama ako," buong lakas kong sabi.

Napangiti naman si Tim saka binigyan niya ako ng isang thumbs up. "Meet me at the terminal ng mga..." Iniyuko niya ang kaniyang ulo at tumingin sa kaniyang relos. "Siguro mga 10:45 AM. Sounds good?"

Tumango ako bilang sagot.

"Uhm... muntik ko na ring makalimutan." Pinitik ni Tim ang kaniyang daliri. "Wear something na hindi ka mahahalata na ikaw ang anak ni Mayor Billones. Nag-iingat lang tayo. Blend with them, Care," dagdag pa niya. Dama ko ang pag-aalala sa boses ni Tim na tila dumapo sa aking puso. Tinanguan ko ulit ang kaniyang sinabi.

Sabay na kaming lumabas ni Tim sa club room. Pumunta na rin siya sa kaniyang dorm at ako rin.

Pagpasok ko sa dorm, naabutan ko si Jen na nanonood ng palabas sa sala. Medyo dim ang buong unit dahil na rin siguro gustong maramdaman ni Jen ang palabas at kunwari'y nasa isa siyang sinehan.

Pagdaan ko sa harap niya ay agad niya akong sinigawan kaya napayuko ako't napatakip ng tainga.

"Care! Nanonood 'yong tao, o!"

"Sorry! Sorry!"

Binilisan ko ang aking paglalakad hanggang sa makapunta na sa kuwarto. Ibinaba ko muna ang bag ko sa kama saka pinaandar ang ilaw para mas lalo kong makuta ang paligid. Mabibigat ang aking paghinga. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa katawan ko pero nasasabik akong makita muli si Nur.