-Unuttum kelimesi bile seni hatırlatırken nasıl unutabillirim ki.
8.bölüm: Unutmak.
Çok geçmeden okula varmıştım.
Hoca bana gülümseyip."Hoşgeldin Eylül Mavi." Demişti.
Derin bir nefes alıp hafifçe tebessüm edip."Merhabalar hocam" demiştim.
"Beklemiyordum seni." Demişti.
Haklıydı uzun zaman olmuştu."Son sınava katılmak istedim." Demişti.
Gözlerimi bakarak."Annen geçmişte yaşadığın bazı olaylardan dolayı böyle olduğunu söyledi ama sen iyidin bir şeyin yoktu ne oldu birden." Demişti.
Birden gözlerim dolmaya başlamıştı ama ağlamıyacaktım derin bir nefes alıp.
"Geçmiş olayaları var tabi birde yenileri eklenince dayanamadım diyelim."
Derin bir nefes alıp."Peki canım seni şu sınıfa alıcaz tek sınav olucaksın annen özellikle öyle istedi." Demişti.
Şaşırmış gözlerle
"Annem." Demiştim.
"Az önce konuştuk." Demişti.
Ah anne
hocayla bir sınıfa girmiş ve sınavım başlamıştı. Zamanım baya hızlı geçmişti.
"Mavicim son 5 dakika kaldı."
Derin bir nefes alıp.
"Çok az kaldı."
Adımı ve soyadımı da yazıp hocaya vermiştim.
"Nasıl geçti sınavın?"
Tebessüm ederek."Şansıma hep çalıştığım yerlerden çıkmıştı." Demiştim.
Hocayla vedalaşıp tam okuldan çıkıcaken Efeyle karşılaşmıştım.
Bana dönüp. "Mavi." Demişti.
Onun sesi başladı. Her duyduğumda kalbime bir ok gibi saplanıyordu. Acı bir ok.
Umursamaz bir sesle "Efendim." Dedim.
Tebessüm ederek. "Seni okulda gördüğüme sevindim. " Demişti.
Kısık bir sesle teşekkür etmiştim.
"Mavi bak gerçekten." Konuşmasına izin vermiyerek. "Görüşmek üzere." Demiş ve ordan uzaklaşmıştım.
Bir deniz kenarındaki bir banka oturmuştum. 'Ah mavi sen ondan nefret etmiyorsun aksine hala onu seviyorsun ve onu asla unutmucaksın.' Gözümden düşen yaşlar bana eşlik etmişti. Bazen keşke aşkı hiç tanımasaydım diyorum. Bazen seni dünyanın en mutlu kişiside yapıyor. Bazen de dünyanın en mutsuzu.
Oradan kalkıp eve doğru yürümeye başlamıştım. Rüzgar çok sert esiyordu. Derin derin bir şekilde o temiz havayı içime çekmiştim. Yürürken eve geldiğimi farketmemiştim bile.
Ayakkabılarımı çıkarıp anneme seslenmiştim. Evde yoktu. Hasta haliyle nereye gitmiş olabilirdi ki. Telefonumu çıkardığında bana bir mesaj atmıştı. Kontrole gitmişti. Kapı çalmıştı. Gelen marketçinin oğluydu. Ondan bir kaç şey istemiştim. Teşekkür edip çocuğu göndermiştim. Poşetimide alıp odama çıkmıştım. Poşete ne mi vardı?
Bunu nasıl yaptım bilmiyorum. Hayatım boyunca bu şeyden nefret etmiştim. Poşeten bir paket çıkarmıştım. Kendime sigara almıştım. Bunu aslında çoktandır yapmak istiyordum ama bir türlü cesaret edemedim diyelim. Paketi ve çekmecemde ki çakmağıda alıp balkona çıkmıştım. Bir dal alıp ağzıma koymuştum ve çakmakla yakmıştım. Hafifçe içime çekmiştim. Çekerken midem bulanıyordu.
Sigara misali kendimle birlikte etrafındakileri de yakıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sigaramı zar zor bitirmiş ve küllükte söndürüp içeri girmiştim. Üstüme kısa eşofman tarzı şortumu ve bir sweatshirt geçirmiştim. Kitaplığımdan rastgele bir kitap çıkarıp okumaya başlamıştım. Aşağı mutfağa inip kendime bir kahve yapıp yukarı çıkmıştım. Balkonuma çıkımıştım. Kahvemden bir yudum almıştım. Gözlerimi kapatıp kahve kokusunu içim çekmiştim.
Dertli yanıma gelmişti belli ki annem gelmiş olmalıydı. Dertliyi kucağıma alıp aşağı inmiştir. "Annem hoşgledin." Demiştim. Tebessüm ederek." Hoşbuldum. Sen sormadan ben söylüyüm durumum gayet iyi merak etme." Demişti. "İyi."
Annem bana yaklaşarak. "Sen ne kokuyorsun." Demişti.
Annem kesinlikle bir dedektif nasıl anladı hemen. "Kahve içtim o kokuyordur." Demiştim.
Yüzünü buruşturarak. "Kahve kokusu gibi değil ama neyse." Demişti.
Annem odasına çekilmiş bende odama çıkmıştım. Odama girer girmez telefonuma bir bildirim gelmişti. Hocamdandı. Sınavı geçmişim hemde baya iyi bir puanla. Hocam beni tebrik etmişti. En azından uzun zaman sonra güzel bir haber. Telefonumu bırakıp. Makyaj masama geçmiştim belime kadar uzanan saçlarımı açmış ve tarağı almıştım. Tarağı hafifçe saçımda gezdirdim. Saçlarımı o uzun seviyor diye hiç kestirmemiştim. Sol gözümden bir yaş akmıştı.
-Unuttum kelimesi bile seni hatırlatırken nasıl unutabillirim ki.
# Selamlarsss naber. Okumak nasıl gidiyor. Oylamayı unutmayın. Baysss
