Psikolog Mavisi -Tamamlandı.-

~20.bölüm:Kalp yolculuğu.~

Selamlarsss. Hadi hadi okumayaaaaa. Çok beklettim sizi ama olsunnn.

'Seninle sonsuzluğa sevgilim'

20.bölüm:Kalp yolculuğu.

Kalktığımda güneş daha doğmamıştı. Kendime gelip gidip balkona oturmuştum. Düşüncelerim beni ele geçirmişti bile.

'Neler çektin be güzelim. Kendi canına kıyacak kadar bıktım bu hayattan. Şimdi ise hiçbir şey umrunda değil. Hatta hayatta kalmak için bile sebeplerim var. Seni seven bir adam var. Belki ben de aşığım. Belki diyorum çünkü zaman belki onu daha çok sevdirecek belki de soğutucak bunu bana gösterecek olan sadece zaman.'

İçeri gidip telefonumu alıp tekrar balkona dönmüştüm. Güneş yavaş yavaş doğmaya başlamıştı. Kamerayı açıp bir fotoğraf çekmiştim. Instagram'a girmiş ve story olarak paylaşmıştım. Uzun zaman sonra hikayeler bölümünde ben varım.

Balkonda ne kadar oturduğumu hatırlamıyorum. Kapı zilini duyduğumu ve annemin de açtığını hatırlıyorum. Daha sonra kapımın çaldığını duydum.

"Günaydın güzelim. "

Şaşkın gözlerle." Ömer." Dedim.

Hafifçe tebessüm ederek gelip bana sarılmıştı.

Benden ayrılarak ." Seninle bir şey konuşmam lazım."

Balkona ilerleyip orada oturmuştuk.

Şaka gibi bir sevgilim vardı ve şuan odamın balkonunda onunla oturuyordum.

Ellerimi tutarak." Mavi farkındayım şuan diyorsun ki bu saate bunun burda ne işi var. Söyliceğim şey basit bir şey değil. Yani nasıl söylesem bilmiyorum. Şöyle ki Seninle uzaklara gitmek istiyorum. Yani bu şehirden uzaklaşalım. İyi veya kötü bütün anıları burda bırakıp kısa bir süreliğine bile olsa başka bir yere gidelim." Demişti.

Ona güveniyordum ama daha dün bu ilişkinin adını koymuşken hemen onunla bir yerlere mi gidicektim. Hem annem ne olucaktı.

Ellerimi onun ellerinden çekerek. " Bak ömer sana güveniyorum ama daha dün bir bugün iki. Haklısın burdan gerçekten uzaklaşmam gereken çok konu var ama annem ne olucak. Biraz bir ilerleyelim zamana göre belki gideriz." Demiştim.

"Annenle konuştum o gitmemize razı. Sadece sen ne dersen o. Hem uzun süre kalmayız. Geri döneriz. Bir tatil gibi düşün."

Yerimden kalkarak. " Bilmiyorum. Bana yarına kadar zaman ver. Biraz kafamı toparlıyıp,düşüneyim."

Gözlerime bakarak. " Tamam, sen nasıl istersen. Seni bekliceğim."

Onu uğurlamıştım.  Kafamda delice sorular vardı. Ve ardından saatler geçmişti.

Gitmelimiydim. Annemi burda tek başına bırakamazdım. Belki de benim de biraz kendime zaman ayırmam lazım. Aylar sonra ilk defa başka bir yere gidicektim. Bunca kötü zaman sonra ve hayattımı değiştiren bana benliğimi tekrar hatırlatan bir adamla burdan uzaklaşmak bana çok iyi gelicek biliyorum. Ama içimdeki o diğer kötü hissi durduramıyorum.

Düşünmekten kafayı yiyeceken annem odama gelmişti.

" Kızım hadi ama valizini bile toplamamışsın." Demişti.

Derin bir nefes alarak. " Anne bana gitmek pek mantıklı gelmiyor. Sen burda ben orda bide tek başına." Dedim.

"Saçmalıyorsun şuan. Bir ömür kalmıyacaksın ya geri geliceksin hem bende biraz kendime gelirim. Darılma ama beni de çok yıprattın." Demişti gülümseyerek.

Ona yaklaşmış ve sarılmıştım.

Yorgun bir sesle."Buralara ben yokken iyi bak." Demiştim.

Annem odamdan çıkarken Ömer'e geliceğimi haber vermiştim. Kalkıp valizimi alıp içini birkaç eşya koymuştum.  Fazla eşyaya gerek yoktu sonuçta. Ve sabah olmuştu . Annemle vedalaşıp güzel bir kahvaltı yapmıştık. Ömer gelip beni almışyı.Daha sonra zaten uçaktaydık. Yolculuk boyunca kolumu omzuna yaslayıp uyumuştum. O güven kokusu aşırı iyi di.

Teşekkür ederim sevdiğim. Bana bu güven hissini verdiğin için.

#
Selamlarsss naber umarım iyisinizdir.bir bölüm sonu daha biraz kısa ama olsun. Hadi bayssss.