Selam,oylamayı ve bol bol yorum yapmayı unutmayalım. ha bide yukarıdaki şarkıyı da açmayı unutmayalım.Hadi okumaya#
-Kanatlarım değil,umutlarım kırık.-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.bölüm:Bir umut.
Zaman geçmiş annem gelmişti. Evet...evet halime acımıştı. Gelip sıkıca bana sarılmıştı.
"Benim güzel kızım." Diyip daha fazla öpmüştü beni.
Kendimi ondan geri çekerek. " Tamam anne iyim merak etme. Üzme sen kendini." Demiştim.
Odaya bir göz gezdirerek. "Nasıl üzülmeyeyim kızım." Demişti.
Tebessüm ederek. " Ee tamam o zaman bence sen odamdan çık ki bende odamı toparlıyayım. " Demiştim.
Annem fazla kalmadan çıkmıştı odamdan. Psikologta çok geçmeden gitmişti zaten. Biraz kendime geldikten sonra kalkıp odamı toparlamam lazımdı. Yaklaşık bir yarım saat uzandıktan sonra kalkmış ve odamı toparlamaya çalışmıştım. Yaklaşık bir saat sürmüştü toparlamak. Annemin zoru ile bir de markete uğramıştım. Bu kadar benim hayatım böyle. Dertli ile baya dertleştikten sonra ilaçlarımı almıştım. İlaç içmeyi hiç sevmem bu arada.
Bolkonda oturur iken yine düşüncelerim beni ele geçirmişti.
Önemli olan aldatılmak mıydı? Önemli olan başka bir kadına tercih edilmek miydi? Önemli olan bunlar mıydı? Bence değildi. Önemli olan güvenimdi. Önemli olan bir daha kimseye güvenemeyecek olmamdı. Onsuz yaşıyamıyacağımı sanmamdı. Onu hayatımın merkezi yapmamdı. Şu an anlıyorum ki o zaten anlamsız biriymiş onu anlamlandırma ben ve düşüncelerim bir de ona kattığım anlam. Ona bu cesareti ben vermişim. Onu sürekli el üstünde tutarak ben yapmışım bunu kendime. Çok acı...çok.
Off...offf
Ne dersin Dertli haklı mıyım? Bence de haklıyım.
Dertli'nin tüylerini okşayarak. Dolap raflarında duran bir kitabı alıp okumaya başlamıştım. Beklediğimden daha sürükleyici ve daha ilgi çekiciydi yaklaşık bir iki saat kitap ta okudum. Ve böyle günü geçirme çabasındaydım.
Çekmeceden leptopumu çıkarmış ve sakince açmıştım.
'Şaka mı bu okulumun bitmesine son 2 hafta mı kalmış mezun olucam. İyi de benim bir tane sınavım vardı o ne olucak.'
Üniversiteyi her hatırladığım da maalesef ki sadece Efe ile olan anılarım gelicek aklıma. Yani en güzel sandığım yıllarım. Off ne kadar acı daha geçen aya kadar en güzel anılarım dediğimiz günleri bir süre sonra keşke yaşamasaydık diyoruz. Gözümdeki salakça akan yaşı silerek hızla telefonumu elime almış ve uzun süredir girmediğim WhatsApp'a girmiştim gurupta ki mesaj sayısı 6 bini geçmişti ve en sonda duran rehber hocamın mesajı.
Safiye hoca: Merhaba Mavicim okuldan uzun bir süre ayrısın farkındayım ama bu pazartesi bu yılın son sınavı yani geçiş sınavın var sana atacağım çizimlerin aynısını istiyeceğiz sınavda teknikler çok önemli olucak şimdiden başarılar. Sana güveniyorum canım.
Mesaj bu sabah gelmişti. Ne yani iki gün sonra sınavım var ve üniversite biticek 'off' derhal çizimlere bakmalısın. Uzun bir süre inceledikten sonra bir de kağıt üzerinde denemiştim. Şaşkınlık içerisindeyim çünkü ellerim körermemişti. Çizim yaparken yine farkına varamadan galiba güzel birşeyler yapmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fena değil gibi umarım bu sınavı geçer bu üniversite defteri benim için kapanır...umarım.
Başıma giren saçma sapan bir ağrı yüzünden aşağı gidip ağrı kesici almıştım. Sersem gibiydim. Heralde uzun süredir çizim yapmadığım için beni yormuş olabilirdi.
Annem yanıma gelerek."Mavi bu akşam bir arkadaşıma gidicez tamam mı?" Demişti.
"Anne hiç keyfim yok. Ben gelmesem. Hem basım çok kötü gerçekten."
Annem yüzünü düşürerek. "Evde tek kalmanı istemiyorum. Ama istersen bir resim sergisi mi ne varmış. Ona gitmek istersin diye düşünüyorum." Demişti.
Zorla da olsa tebessüm ederek" Tamam bakıcağım." Demiştim.
#Selamlars biraz kısa bir bölüm farkındayım ama benden bu kadar iyi okumlar canlar. Bir sonraki bölümu bekleyelim. :)
