Νεφέλης ποβ
Έχουν περάσει 4-5 μέρες και εγώ δεν βγήκα απτό σπίτι καθόλου, είμαι όλη μέρα στο δωμάτιο μου κοιτάζοντας μια φωτογραφία που είμαι εγώ με την Αφροδίτη μαζί, κλαίω κρυφά από την κ. Μαρία για να μην με ακούσει και να μην με καταλάβει. Τις είπα ότι η Αφροδίτη έχει πάει για λίγες μέρες σε μια μακρυνή μας φίλη σε άλλη περιοχή για να ξεχαστεί με αυτά που έγιναν αυτόν τον καιρό και συγκεκριμένα με τον θάνατο του πατέρα της, δεν σκέφτηκα κάτι άλλο να πω αφού όλο με ρωτούσε που είναι και δεν την βλέπει στο σπίτι.
Εντω μεταξύ τις είπα "για λίγες μέρες.." αυτό το για λίγες μέρες δεν ξέρω για πόσο λίγο θα είναι..και αν την .. ξαναδώ.
Δεν ξέρω τι να κάνω, αλήθεια δεν ξέρω.Αύριο έρχονται οι γονείς μου και σκέφτομαι να τούς πω όλη την αλήθεια. Πρέπει να τους το πω, πρέπει να την μάθουν για να κάνουμε κάτι για την Αφροδίτη. Δεν μπορούμε να την αφήσουμε έτσι.
Αυτές τις μέρες το σκέφτηκα πολύ σοβαρά όσο ήμουν κλεισμένη στο δωμάτιο μου. Δεν θα ξανά ασχοληθώ ούτε με τον Κώστα ούτε με την παρέα του προσπαθώντας να τους πείσω να με αφήσουν να δω την Αφροδίτη, δεν με αφήνουν με τίποτα. Για αυτό για να μην χάσω άλλο χρόνο με αυτούς τους μαλακες όταν έρθουν οι γονείς μου αύριο θα τους πω όλα όσα έγιναν και θα πάμε αμέσως στην αστυνομία να τους πιάσουν.
Όσο και να προσπαθούσα να τους πω με τον καλό τρόπο, όσο και να τους έλεγα να αφήσουν την Αφροδίτη αυτοί δεν με άκουγαν. Ε τώρα θα δούνε αυτοί.
Για μια ζωή φυλακή τους αξίζει.
Δεν μπορούν να μας κάνουν μόνο αυτοί τι θέλουν. Δεν γίνεται έτσι, όχι.
[....]
Γιάννης ποβ
Κάλεσα όλη την ομάδα στο στέκι μας , στην αποθήκη μας για να συζητήσουμε κάτι πολύ σοβαρό, πίεσα και με χίλια ζόρια να έρθει και ο Δημήτρης και στο τέλος ήρθε, δεν ήθελε να έρθει στην αρχή διότι δεν ήθελε να αφήσει την Αφροδίτη μόνη της αλλά του είπα ότι δεν θα αργήσουμε πολύ.
Και έτσι τώρα όλοι είμαστε στο στέκι μας, στην αποθήκη μας, και όλοι με κοιτάνε κάπως..ανχωμενοι για το τι θα τούς πω.
"Λοιπόν παιδιά, αυτές τις μέρες το σκέφτηκα πολύ σοβαρά και αποφάσισα να κάνουμε κάτι για να ηρεμήσουμε και εμείς και ..εε και κάποιοι άλλοι, λέω να αφήσουμε την Αφροδίτη γιατί είναι ένα μικρό κορίτσι και είναι κρίμας να την κρατάμε σαν ένα ζώο , ναι ξέρω κάναμε μαλακία που σκοτώσαμε τον πατέρα της αλλά δεν είχαμε άλλη επιλογή, ίσως όταν την αφήσουμε να πάμε σε άλλη περιοχή και να ξεκινήσουμε καινούργια ζωή χωρίς καμία αφροδίτη και χωρίς καμία Νεφέλη ναι, ναι στην αρχή θα μας είναι δύσκολο αλλά σιγά σιγά όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε δεν..δεν θέλω να σας χάσω, δεν θέλω να μπείτε φυλακή είστε οι οικογένεια μου" τους λέω σιγά, σιγά αυτά που ήθελα να πω
YOU ARE READING
𝗕𝗮𝗱 𝗟𝗶𝗳𝗲™
FanfictionΜην κρίνεις το βιβλίο απ'τον τίτλο:) Δεν θα κάνω spoiler, βάλτο στην βιβλιοθήκη σου και πάτα ανάγνωση. Ελπίζω να σου αρέσει:3