𝗕𝗮𝗱 𝗟𝗶𝗳𝗲™

#52

Κώστας ποβ

Ελπίζω η Νεφέλη τώρα να είναι καλύτερα, εγώ φταίω που εχθές δεν την πήγα κατευθείαν στο νοσοκομείο.

Αλλά..και η Λία τώρα τι έψαχνε εδώ.
Ακόμα να καταλάβει ότι την χώρισα.

Έρχετε εδώ και μου λέει συγγνώμη ενώ μετά πάει και γαμιετε με όποιον νάνε.

Τέτοια κοπέλα δεν αξίζει τίποτα.

[...]

Αφροδίτη'ς ποβ

Βαριέμαι εδώ πέρα. Δεν έχω τι να κάνω, έχω εξερευνήσει κάθε γωνιά του σπιτιού και να φανταστείτε σε κάποια φάση αρχησα να μιλάω και με τους τυπαδες που είναι δίπλα από την τεράστια πόρτα.

Η Νεφέλη ποια δεν είναι κοντά για να πάω σπίτι της η αυτή να έρχεται στο δικό μου..η γενικώς να βγενουμε.

Είναι λιιιγο ποιο μακρυά από το "κέντρο" είναι λίγο..απονομενο το σπίτι από την περιοχή.

Νιώθω μόνη εδώ πέρα, πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω.

Μου λυπουν οι βόλτες με την Νεφέλη.

Έτσι αποφάσισα να την πάρω τηλέφωνο για να κανονίσουμε να βγούμε και αυτή αμέσως συμφώνησε, καλά και εγώ της έχω λείψει.

[....]

"Τα λεμεε" τις λέω και την αγκαλιάζω

"Να προσέχεις" μου απαντάει καθώς μου χαμογελάει

"Και συυ" τις λέω και αρχίζω να περπατάω προς το σπίτι μου, συγκεκριμένα να βρω ξανά ταξί για να με πάει σπίτι μου

Τελικά αυτές τις δύο ώρες ωραία πέρασα με την έλη, το χρειαζομουν.

Πήγαμε στο γνωστό "στέκι" μας, δηλαδή στην γνωστή παραλία φάγαμε παγωτό κάναμε βόλτες, μπεναμε σε διάφορα μαγαζιά με ρούχα και χαζεύαμε τα πράγματα που είχε μέσα.

Η ώρα είναι 10:30 και ελπίζω να βρω κανα ταξί για να πάω σπίτι. Καλά φοβάμαι και λίγο τέτοια ώρα να περπατήσω σε εκείνο το μέρος.. αναρωτιέμαι το αφεντικό του πατέρα μου πως ζούσε εκει..μόνος του κιόλας.
Χαχ, κανας ψυχακιας θα ήταν. Ποιος ξέρει.

Από την άλλη..αν πάω πάλι εκεί θα βαριέμαι και δεν θα έχω τι να κάνω.
Οοφ δεν ξέρω.

Κάθομαι σε ένα παγκάκι στην πλατεία και κοιτάζω προς τα πάνω. Έχει αρκετά αστέρια και μπορώ να πω ότι φωτίζουν πολύ έντονα, αλλά είναι ωραία.

Έχει περάσει σχεδόν 10 λεπτά και αποφασίζω να σικωθω. Ας πάω να ψάξω κάνα ταξί.

Για καλή μου τύχη μέσα σε 5λεπτα βρήκα. Το σταμάτησα και μπήκα κατευθείαν μέσα.