𝗕𝗮𝗱 𝗟𝗶𝗳𝗲™

#50

Κώστας P.O.V.

Έχουν περάσει 2 γαμημενες μέρες από τότε που χώρισα την Λία και με περνει κάθε μέρα τηλέφωνο.

Τις το κλίνω και αυτή πάλι με περνει. Μου στέλνει και ασταμάτητα μυνήματα κάθε μισή ώρα τύπου "συγγνώμη μωρό μου😢" η "δεν θα το ξανά κάνω! Μου λείπεις, εσένα θέλω❤️" και άλλες τέτοιες παπαριές αλλά δεν τις δίνω σημασία! Την έκανα μπλοκ στο τσατ αλλά δεν σταματάει να με περνει τηλέφωνο.

Ωω την πριξαα.

Δεν αντέχω άλλο ποια.

Άφησα το κινητό μου σπίτι έβαλα τα παπούτσια μου πήρα τα κλειδιά του σπιτιού και αρχησα να περπατάω προς άγνωστο δρόμο απλά έτσι για να ξεχαστω και να ηρεμήσω.

Θέλω να πάρω λίγο καθαρό αέρα.

Δεν είχε και πολύς κόσμος έξω, πριν να φύγω από το σπίτι η ώρα ήταν κάπου στις 10:40.

Νεφέλης ποβ

Σικωθηκα και σκουπιστηκα στα σημεία όπου είχα άμμο.
Είχα πάει στην γνωστή παραλία όπου πηγεναμε συχνά με την Αφροδίτη και κάναμε μπάνιο εδώ την νύχτα που πλέον μας είχε γίνει κάτι σαν στέκι.

Με ηρεμεί εδώ πέρα δεν ξέρω γιατί αλλά μαρεσει. Ο ήχος από τα κύματα..η μυρωδιά από το νερό και το αλάτι μαζί..

Δεν άντεξα άλλο σπίτι και είχα έρθει για λίγη ώρα εδώ να ξεχαστω.

Έτσι όπως περπατούσα ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μου ένας τυπάς ψηλός ξανθός με ένα χαζοχαρουμενο χαμόγελο και στο αριστερό του χέρι να κρατάει ένα μπουκάλι βότκα που πλέον ήταν άδειο.

Δεν του έδωσα καμία σημασία και συνέχισα το δρόμο μου αλλά αυτός άρχισε να μου σφυρίζει και να με ακολουθαει.

Πρίν προλάβω να αρχίσω να τρέχω ήδη με είχε ποιασει από το χέρι και με τράβηξε προς το μέρος τού.

"Γιατί μόνη τέτοια ώρα?" Με ρωτάει

"Δεν σε ενδιαφέρει" του απαντάω και πάω να φύγω αλλά πάλι με πιάνει απτό χέρι και με τραβάει προς το μέρος του κρατώντας με απτό χέρι χωρίς να με αφήσει

"Μμ και γιατί τόσο δύσκολη" με ξανά ρωτάει

"Γιατί έτσι" του απάντησα καθώς προσπαθούσα να του ξεφύγω

"Απαπα οοχι τέτοια σε μεναα" είπε και πέταξε το μπουκάλι βότκας με δύναμη κάτω

Και αμέσως μου πήρε το άλλο χέρι και με έσπρωξε κοντά τού.