BEAUCHAMP
On beş gün boyunca Paris'te konuşulan tek konu, kontun evine yapılan bu hırsızlık girişimiydi. Ölen adam katili olarak Benedetto'yu gösteren bir açıklama imzalamıştı. Polisteki tüm görevliler katilin izini sürmeye çağrılmışlardı.
Caderousse'un bıçağı, ışığı gizlenebilen fener, anahtar demeti, bulunamayan yelek dışındaki giysileri mahkeme kalemine teslim edildi, ölü morga götürüldü.
Kont herkese bu serüvenin kendisi Auteuil'deki evindeyken olduğunu, bu nedenle sadece o gece büyük bir rastlantı sonucu, kitaplığında bulunan birkaç değerli kitapta araştırma yapmak için geceyi onun evinde geçirmek isteyen Rahip Busoni'nin anlattıklarını bildiğini söyledi.
Sadece Bertuccio, kendisi oradayken Benedetto'nun adı her geçtiğinde sararıyordu, ama başkalarının Bertuccio'nun sarardığını fark etmesi için bir neden yoktu.
Cinayeti belgelemek için çağrılan Villefort, olayı ilan etmişti ve kendisinin görevli olarak çağnldığı tüm cinayet davalarında gösterdiği o tutkulu canlılıkla, soruşturmayı yürütüyordu.
Yapılan son derece titiz araştırmalar hiçbir sonuca ulaşamadan üç hafta geçmişti ve kontun evine yapılan soygun girişimi ve hırsızın suç ortağı tarafından öldürülmesi sosyetede unutulmaya başlamıştı, herkes Matmazel Danglarsin Kont Andrea Cavalcanti ile yakında gerçekleşecek evliliğinden söz ediyordu.
Bu evlilik ilan edilmiş gibiydi, genç adam bankacının evinde nişanlı olarak kabul ediliyordu.
Baba Cavalcanti'ye yazılmış, o da bu evliliği sevinçle onaylamış, görevinin şu anda yaşadığı Parma'dan ayrılmasına kesinlikle engel olması nedeniyle tüm üzüntülerini bildirirken, beş yüz bin franklık gelirin anaparasını vermeyi kabul ettiğini de açıklamıştı.
Üç milyonun Danglarsin bankasına yatırılması, onun da bunu işletmesine karar verilmişti; birkaç kişi genç adama, bir süredir borsada yinelenen kayıpları nedeniyle müstakbel kaymbabasının durumunun sağlamlığı konusundaki kuşkularını anlatmaya çalışmıştı, ama genç adam büyük bir güven ve aldırmazlıkla bu boş sözleri bir yana itmiş ve bunlardan barona tek sözcük bile etmeme inceliğini göstermişti. Baron da Kont Andrea Cavalcanti'ye hayrandı.
Ama Matmazel Eugenie Danglars için durum aynı değildi. Evliliğe karşı duyduğu nef-rede Andrea'yı Morcerfi uzaklaştırmanın bir yolu olarak görmüştü, ama şimdi Andrea çok yakınma geldiği için ona karşı gözle görülür bir iğrenme duyuyordu.
Belki de baron bunu fark etmişti ama, bu iğrenmenin sadece bir kapristen ileri geldiğini düşündüğü için görmezden gelmişti.
Bu arada Beauchamp'ın istediği süre neredeyse sona ermişti. Zaten Morcerf de Monte Kristo'nun her şeyi oluruna bırakması öğüdünün değerini anlayabilmişti, kimse çıkan yazıda generalden söz edildiğini anlamamıştı, hiç kimse Yanya Şatosu'nu teslim eden subayın, Yüksek Meclis üyesi soylu kont olabileceğini aklından bile geçirmemişti.
Böyle de olsa Albert kendisini hiç de daha az hakarete uğramış saymıyordu, çünkü hakaretin amacı kesinlikle onu yaralayan birkaç satırın içindeydi. Bunun dışında Beauchamp'ın görüşmelerini sona erdirme biçimi yüreğinde acı bir anı bırakmıştı. Bu nedenle kafasında düello düşüncesini geliştiriyor, Beauchamp düelloya razı olursa gerçek nedeni tanıklamadan bile saklamayı umuyordu.
Beauchamp'a gelince, Albert'in onu ziyaret ettiği günden bu yana ortalarda görünmemişti, soranlara birkaç günlük bir gezi nedeniyle burada olmadığı yanıtı veriliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Monte Kristo Kontu
General FictionDumas klasik romanın kilometre taşlarından biri olan bu yapıtında, Doğu'ya, klasik mitolojiye ve insan psikolojisine duyduğu tutkulu ilgiyi coşkun bir anlatıda, ustalıklı diliyle harmanlıyor. "Dumas kitlelerin tutkularını paylaşmayı ve doyurmayı diğ...