Doctor Hwang

-22-

Ensemdeki kaşınma hissiyle uyandığımda gözlerimi yavaşça açıp pencereye baktım. Hava çoktan kararmıştı.

Belimi sıkıca saran ellerle gülümseyip Hyunjin'i uyandırmadan sakince ona döndüm. Uyurken ki masum ve huzurlu yüz ifadesi gülümsememe sebep olurken gözüne gelen bir tutam saçını yavaşça kulağının arkasına iliştirdim.

Elimi yanağına koyup okşamaya başladığımda mırıldanıp kollarını sıklaştırdı ve birbirimize daha çok yaklaşmamızı sağladı. Sakince yüzünü incelerken gözünün altındaki küçük ben de takıldı gözlerim. Yavaşça yaklaşıp hafif bir öpücük kondurdum benin üzerine. Bu sırada Hyunjin yine mırıldanıp kafasını boynuma gömdü. Düzenli nefesleri gıdıklanmama sebep olduğunda gülüp onu uyandırmamak için derin nefesler aldım. Elimi saçlarına koyup yumuşak tutamları okşamaya başladım

Bir süre sonra boynuma burnunu sürtüp yavaşça öpmesiyle uyandığını anlayıp gülümsedim.

" Günaydın doktor!"

Saçlarını okşamayı bıraktığımda elini kaldırıp okşamam için elimi tutup saçlarına sürttü. Gülüp tekrar okşamaya başladığında memnunca mırıldanıp elini tekrar belime sardı.

" Günaydın güzelim."

Yeni uyanmış pürüzlü sesi derin bir nefes almamı sağladı. Sanırım bugünden itibaren Hyunjin'i sürekli uyandırıp konuşmasını sağlamalıydım.

" Nasıl hissediyorsun?"

" İyiyim sevgilim. Deliksiz bir uyku çektim."

" Hm bende öyle."

Çalan telefonumla elimi Hyunjin'in saçlarından çekip rahatını bozmadan komodine uzanıp telefonumu elime aldım. Annem arıyordu.

" Sevgilim sessiz ol annem arıyor. "

Kafasını olumlu anlamda salladığını hissettiğimde telefonu açtım.

" Efendim anne? "

" Nasılsın kızım? Hasta olmuşsun. Ruth söyledi."

" İyiyim annecim. Sorun yok. Sen nerdesin?"

" Hâlâ arkadaşımızın evindeyiz. Büyükannen burayı çok sevdi. Bugün ikna edebilirsem geleceğiz. Haber veririm kızım."

" Tamam anne. Dikkatli olun. "

" Sizde dikkatli olun kızım. Öpüyorum. "

" Bende öptüm annecim. "

Telefonumu kapattığımda Hyunjin kafasını kaldırıp sorar gözlerle bana baktı.

" Bugün gelebilirlermiş onu söyledi. Bir de Ruth hasta olduğumu söylemiş nasılsın diye soruyor. "

Gülümseyip kafasını salladığında yerimden doğrulmak istedim ama Hyunjin tekrar başını boynuma gömerek buna engel oldu.

" Hyunjin kalkmamız lazım. Kim bilir kaç saattir uyuyoruz. "

" Biraz daha böyle kalalım."

" Pekala. Sadece 5 dakika. "

Kafasını sallayıp sakince yatmaya devam ettiğinde bende gözlerimi kapatıp gülümsemiştim.

" Valeria?"

" Hm?"

" Saçımı okşar mısın? "

İsteği üzerine gülümsemem genişlerken omzunda duran elimi tekrar saçlarına getirip okşamaya devam ettim.

Aradan geçen 5 dakikanın ardından tam ağzımı açmıştım ki Hyunjin'in telefonu çalmaya başladı.