Doctor Hwang

-17-

Felix'i içeri alıp ardından kapıyı kapattım. Onun salona girmesiyle bir gürültü koptu. Koşarak salona gittiğimde Felix altta Hyunjin, Jisung ve Chan'i ise onun üstünde yerde uzanır şekilde bulmuştum. Sanırım bu onların özlem giderme şekliydi.

" Felix! Seni özledim!"

" Hyunjin dostum! Bende seni özledim!"

Anladığım üzre Felix de lise arkadaşlarıydı. Onlara bakıp omuz silktim ve tam önümde duran Jisung'un bacağının üstünden atlayıp Yoona'nın yanına oturdum.

Masadan içkimi alıp içmeye başladım. Bu sırada hepsi yerden kalkmış ve düzgünce koltuklara oturmuşlardı. Onlar kendi aralarında muhabbete başlayınca Ruth da yanımıza geldi ve bizde kendi aramızda konuşmaya başladık.

" Ria, sence de Ruth ve Chan çok yakışmıyor mu?"

" Haklısın Yoona çok yakışıyorlar."

" Off kesin sesinizi. Bu konuda birşey duymak istemiyorum. O konu geçmişte kaldı."

" Bence pek de geçmişte kalmış gibi değil."

Yoona'ya hak verircesine kafamı salladım. Ruth ikimizde de kötü bakışlar atınca konuyu kapattık.

" Kızlar sizle tanışmadım. Ben Felix. "

Felix'in bizimle konuşmasıyla ona dönüp gülümsedim.

" Ben Ria. Tanıştığıma memnun oldum Felix."

" Demek Channie'nin meşhur Ria'sı sensin."

" Evet. Chan de benden çok bahsetmiş sanırım size. Her arkadaşı beni tanıyor. "

" Hemde ne bahsetmek. Öyle böyle değil."

Felix ve ben kahkaha atınca Chan Felix'e vurup susturdu. Bu sırada Ruth konuşmaya başladı.

" Bende Ruth. Ria'nın kuzeniyim. "

" Memnun oldum Ruth. Nerelisin? Koreliye benzemiyorsun. Gerçi Ria da tam benzemiyor. Melezsin sanırım Ria. "

" Ben İngilizim. Ria da yarı İngiliz yarı Koreli."

" İngilizlerin isimleri daha uzun oluyor bildiğim kadarıyla. Bir süre İngiltere'de yaşamıştım. "

" Benim tam adım Min Beatrice Valeria. Kore'de kısaca Min Ria adını kullanıyorum. "

" Benim de Ruth Dorothy Adams. "

" Ben de Shin Yoona işte. Şunların isimlerinin yanında hiç havalı bir isim gibi gelmiyor. "

Yoona'nın sitemiyle hepimiz güldük. Bir süre hepimiz muhabbet ettik. Felix çok tatlıydı. Çok neşeli ve aktifti. Onlara gülmekten karnıma ağrılar girmişti.

" Gençler size doyum olmaz ama artık eve gitsek iyi olur. Evde bizi bekleyen bir kaos ortamı var."

" Büyükannem babamı iyice benzetmiştir umarım."

" Ruth öyle deme! Yazık dayıma."

Kalkıp etrafı topladık kızlarla. En son montları da giyip evden çıktık. Kapıyı kitleyip onlara döndüm. Chan yanıma gelip arabamın anahtarını uzattı.

" Siz kızlarla gidin. Biz Hyunjin'in arabasıyla gideriz. Felix de taksiyle gelmiş o da gelir bizle. Dikkatli sür."

Chan de bir gerginlik hissediyordum ama sebebini çözememiştim.

" Tamam Chan. Görüşürüz çocuklar."

Hepsine el sallayıp arabaya ilerledik kızlarla. Kapıyı açıp binmeden önce Hyunjin'e baktım. Bana gülümseyip el salladı. Bende gülümseyerek karşılık verip arabaya bindim.