Doctor Hwang

-8-

" Sonunda bitti. Bugün sadece bana mı uzun geldi?"

" Haklısın Yoona. Bana da çok uzun geldi. Bir an hiç bitmeyecek sandım."

Yoona ile okuldan çıkarken bahçede Bang Chan'ı gördük. Yanına doğru ilerlerken Yoona koşarak önüme geçti ve Bang Chan'ın ensesine bir tane vurup " Naber kıvırcığım? " dedi.

" Yoona enseme vurma diye kaç kere söylemem gerekiyor?! "

" İstediğin kadar söyle yine yapacak Bang Chan."

" Bak Ria anlamış beni. Çünkü Shin Yoona olmak bunu gerektirir bebeğim."

Bang Chan onaylamazca kafasını salladı ardından bana döndü.

" Bugün de Yu Ri'nin yanına mı gideceksiniz?"

" Ben gidicem ama Yoona'nın işi varmış bugün. Bu yüzden tek gidiyorum."

" Bende gelebilir miyim? Minik Yu Ri'yi özledim. "

" Sorman hata Bang Chan. Tabi ki gelebilirsin!"

Bang Chan kolunu omzuma atıp saçlarımı karıştırdı.

" Hadi gidelim o zaman. Yoona seni bırakalım mı? "

" Sağol Bang Chan gerek yok. Zaten okul yakınlarında bir yere uğramam gerekiyor. "

İkimizde kafamızı sallayınca vedalaştık. Yoona bizden uzaklaşırken birbirimize baktık.

" Söyle bakalım Kraliçe Ria, senin arabayla mı gidelim benimkiyle mi? "

" Şöyle yapalım. İkimizde arabalarla bizim eve gidelim. Ben arabayı orda bırakayım. Sonra senin arabayla gidelim. Nasıl fikir?"

" Her zaman ki gibi mükemmel kardeşim. Hadi o zaman. Sizin evde görüşürüz. "

Ona el sallayıp arabama bindim. Hızlıca çalıştırıp okuldan çıktım. Arkamdan gelen Bang Chan'la eve doğru ilerledik.

En sonunda eve varıp park ettiğimde arabadan çıktım ve kapıları kitleyip Bang Chan'ın arabasına bindim.

Emniyet kemerimi taktığım anda gaza basan Bang Chan'la bir çığlık atıp kahkaha atmaya başladım.

" Uzun zamandır sürekli Yoona ile yolculuk yaptığımdan bu kadar hızlı gitmenin heyecanını unutmuşum Chan!"

" Üst camı açtım Kraliçe Ria. Çıkın ve halkınızı selamlayın. Fakat dikkat edin geçen sefer olduğu gibi ağzınıza sinek kaçmasın!"

" Bang Chan! Sana söyledim o sinek değil tozdu! "

" Sinek diyince daha komik oluyor banane. "

Ona aldırış etmeyip emniyet kemerimi çıkarıp ayağa kalktım. Göğsümden yukarısı arabanın hızının getirdiği rüzgarla biraz üşürken kahkaha atıp ellerimi havaya kaldırıp bağırmaya başladım.

" BANG CHAN BU ÇOK GÜZEL! DAHA FAZLA HIZLANMA DUR! "

Kahkahalarımın arasından ona bağırırken o da kahkahalarıma eşlik ediyordu.

Bir süre daha o şekilde kaldım ve üşümemle geri yerime oturdum. Bang Chan üst camı kapatırken hastaneye gelmiştik bile.

İkimizde arabadan indiğimizde Bang Chan kapıları kitlerken ben montumun fermuarını boğazıma kadar çekmekle meşguldüm.

Hastaneye girip asansöre yönelecekken önünün fazlaca dolu olduğunu görüp adımlarımızı hemen merdivenlere çevirdik.

" En son çıkan diğerine yemek yapar!"