Doctor Hwang

-35-

Öncelikle özür dileyerek başlamak istiyorum çünkü yazmayalı çok uzun zaman oldu. Uygulamayı silmiştim depolama alanım doluydu sorry :( O kadar çok yorum vardı ki birikmiş hepsini okudum muhteşemsiniz sjdksnjdknsn

İyi Okumalar✨

Hyunjin'in sürprizim var diyerek beni arabaya bindirmesinin üstünden on beş dakika geçmişti. Ne kadar öğrenmek için diretsemde bir şey söylememiş sadece gülümseyip önüne dönmüştü.

" Geldik sevgilim."

Bakışlarımı onun üzerinden çekip geldiğimiz yere baktım. İki katlı müstakil ev sokak aydınlatmaları altında bana gülümserken boş bakışlarımı Hyunjin'e çevirdim tekrar.

" Aşkım, neden buraya geldik? Burası kimin evi?"

" Çok soru soruyorsun Ria. Hadi gel."

İkimizde arabadan indiğimizde ellerimizi kenetleyip beni eve doğru çekiştirdi. Yavaş adımlarla evin bahçe kapısından girdiğimizde etrafı göz ucuyla incelemeye başladım.

Hyunjin evin kapısını açıp geçmem için yol verdiğinde hafifçe gülümseyip boş eve adım attım. Ardımdan da o ışıkları yakarak girmişti.

Oldukça büyük salonu ve Amerikan tarzı geniş mutfağı ile oldukça ferahtı. Bu katta iki kapı vardı. Aralık kapıdan gördüğüm kadarıyla biri tuvalet-banyo diğeri ise normal bir odaydı.

Hyunjin elimi tekrar tutup beni her odada teker teker gezdirdi. Alttaki oda misafir odasıymış. Üst katta ise bir yatak odası, bir çocuk odası ve bir de misafir odası vardı. Her odada bir tuvalet-banyo vardı.

Evin sadece yatak odası doluydu. Kocaman odanın tam ortasında ki iki kişilik yatak, yatağın karşısında duvara monte edilmiş televizyon, bir duvarı boydan boya kaplayan gardolap ve pencere önündeki üçlü koltukla oda fazlasıyla güzeldi. 

Hyunjin elimi bırakmadan beni tekrar merdivenlere yönlendirdiğinde terası da olduğunu anlamıştım.

Terasa çıktığımızda ise ağzım açık kalmıştı. Oldukça güzel döşenmiş tersın üstü tamamen camla kaplıydı. Sarı led ışıklandırmalar ortamı loş bir şekilde aydınlatırken yerdeki çok rahat görünen puflara doğru ilerledim.

" Burası çok güzel dizayn edilmiş. Kimin evi olduğunu hâlâ söylemedin?"

Pufların yanında durduğumuzda oturmamı işaret etti ve kendisi de yanıma oturdu. Ona doğru dönüp merakla cevap beklemeye başladım.

" Ria, burası benim hastaneye giderken hep gördüğüm bir evdi. Bir ay önce yapımı tamamlandı ve eve satılık ilanı asıldı. Her gördüğümde aklımdan seninle burda yaşamak nasıl olurdu diye geçirip duruyordum. En sonunda iki hafta önce satın aldım. Yani demem o ki, benimle bu evde yaşar mısın Valeria? "

Kocaman açılmış dolu gözlerimle şaşkınca ona bakarken bir cevap bekleyen meraklı yüzü bana daha da yaklaştı.

" Daha erken diye düşünebilirsin. Ben sadece seninle bu evde yaşamayı hayal ettiğim için aldım. Bu hemen olmak zorunda değil yani bir-iki yıl sonra da yaşayabiliriz. Şu an kabul etmezsen üzülmem, seni anları-"

" Tabi ki kabul ediyorum Jinnie! Düşüncelerin çok güzel, hayalin çok güzel! Ben bunu nasıl reddedebilirim ki?"

Hyunjin cevabıma şaşırarak kollarını belime doladığında kendisini reddedilmeye hazırladığını farkederek sırıttım. Böyle güzel düşünceleri hiçe sayıp, onunla yaşamak gibi mükemmel bir teklifi nasıl reddederdim?

" Çok teşekkür ederim güzelim. "

" Asıl ben teşekkür ederim bu güzel düşüncen ve sürprizin için."

Hafifçe geri çekilip alnımı Hyunjin'in alnına yasladım. Mutluluktan ağlamamak için gözlerim kapalı bir şekilde derin nefesler alıp veriyordum. 

" Ailemden bunun için izin almalıyız biliyorsun değil mi? "

Söylediğime gülümseyip dudaklarıma küçük bir öpücük bırakarak sorumu yanıtladı.

" Annenden her türlü izin alırım ama baban beni bir süre zorlar gibi duruyor sevgilim."

Ondan uzaklaşıp gülerek omzuna vurdum.

" Ayrı olduğumuz dönem kapımıza dayanmasan böyle olmazdı şapşal."

" Hiç o konuyu açma bak fenalık basıyor bana!"

Hyunjin drama queen mooduna geçiş yaparak ellerini yüzüne doğru yelpaze misali sallamaya başladığında kahkaha atmıştım.

" Tamam kapatalım konuyu. Sakin ol. "

Hyunjin adeta ben bir şey yaptım diyen sırıtışıyla bana masum masum baktığında gözlerimi kısarak konuştum.

" Bu sırıtış ve bakışlar hiç hayra alamet değil. Dökül bakalım."

"Güzelim, ben bir şey daha yaptım."

Devam etmesi için kafamı sallayıp meraklı bakışlarımı yüzünde gezdirdim.

" Bugün burada kalmamız için annenden izin aldım ve annende senin Yoona'nın evinde kalacağı yalanını babana söyledi."

Gözlerim şokla açıldığında hızlıca kendini açıklamaya devam etti.

" Yani istemezsen kalmayız tabi de ben sadece-"

Gülerek yanağından öpüp susmasını sağladım. Çok tatlı düşünmüştü bunun için ona kızacak halim yoktu ya.

" Madem burda kalmayı planladın pijama falan getirmişsindir herhalde aşkım? "

Hyunjin gülümseyerek kalktı ve elini uzatıp beni de kaldırarak peşi sıra terastan çıkardı. Yavaş adımlarla yatak odasına girdiğimizde elimi bırakıp gardolaba yöneldi. Elinde etiketi üzerinde siyah pijama takımıyla bana döndüğünde gülümseyerek elinden aldım ve odanın içerisindeki banyoya girerek üstümü değiştirdim.

Çıkardığım kıyafetleri dürüp elime alarak banyodan çıktığımda Hyunjin de pijamalarını giymiş yatağın üstünde oturuyordu. Elimdekileri kenardaki koltuğa bırakarak yatağa geçip oturdum. Yatağın tam karşısındaki televizyonda netflix açıktı ve Hyunjin filmler arasında geziniyordu.

O ciddi bir şekilde filmler arasında gezinirken bende yanına uzanıp başımı göğsüne koyarak filmlere bakmaya başladım. Bir kolunu belime dolayıp sonunda bir filmde durduğunda benden onay beklediğini anlayıp hızlıca konusuna göz gezdirerek onaylayan mırıltılar çıkardım. Filmi başlatıp saçlarıma küçük bir öpücük kondurup yerine iyice yerleşti ve fısıldadı.

" Bu hayatımın en mutlu, en huzurlu geçen doğum günü ve hepsi senin sayende. Bana Tanrı tarafından verilen en güzel hediye sensin sevgilim. "

Hyunjin'in sonlara doğru çatallaşan sesini duyduğumda hızla doğrulup filmi durdurdum ve gözlerimi dolu gözleriyle buluşturdum. Hafifçe gülümseyip alnımı alnına yasladım ve gözlerimi kapatarak kalbimin derinlerinden geçen sözleri duymasına izin verdim.

" Seni çok seviyorum Hwang Hyunjin. Sadece bu doğum günün değil her günümüz böyle mutlu ve huzurlu olacak. İyi ki varsın sevgilim."

~~~

Selaaam asklarrr!!!

Sonunda aylardır bir türlü bitiremediğim, ilhamsızlıkla boğuştuğum bölümü bitirdim. Sanırım yazmaya başladığımdan beri en zorlandığım bölümdü. İlhamım uzun bir süredir kayıp. Bundan sonra yeni bölüm ne zaman gelir inanın hiç bilmiyorum. Yakın zamanda kitapları düzenlemeye alma gibi bir düşüncem var. Vakit bulursam halledeceğim. 

Ve bu zamana kadar yeni bölümü sabırla bekleyen herkese teşekkürler.  Hepinize kucak dolusu sevgiler 💞💞