-28-

229 16 13
                                    

~ Bir ay sonra ~

" Chan! Balonları getir hemen!"

Chan balon şişirmekten başı dönmüş olmalı ki savsak adımlarla yanıma gelip elindeki üç balonu bana uzattı. Balonları hemen yerlerine astığımda çıktığım merdivenden indim ve etrafa göz attım.

Bugün Yu Ri'nin doğum günü ve aynı zamanda da hastaneden kurtuluş günüydü. Bir ara nakle ihtiyaç olacağını düşünsekte Yu Ri oldukça güçlü bir şekilde savaşmıştı. Sonunda iyileşmişti küçük kardeşim.

" Jisung yeme şu kurabiyeleri ya!"

" Çok güzel bunlar ne yapayım!"

" Tartışmayın be! Birazdan gelirler."

Ruth bağırıp onları susturduğunda son kez etrafa bakıp eksik birşey olmadığından emin oldum. Telefonuma mesaj geldiğinde hızlıca açıp mesaja girdim.

-Sevgilim
Yaklaştık bebeğim hazır olun.

Hyunjin'in mesajını okuduğumda hemen onaylar bir mesaj atıp telefonu cebime koydum.

" Yaklaşmışlar! Ruth ışıkları kapat! Saklanın hadi!"

Kapanan ışıkla beraber hepimiz saklandığımızda yanımda ki Yoona ile pastayı ortamıza almış yakmayı bekliyorduk.

Hyunjin ona verdiğim anahtarla kapıyı açtığında Yu Ri'nin sesini duymuştum.

" Ama Hyunjin oppa, ablam nerde? "

" Ria'nın işi varmış bugün Yu Ri. Geç gelecekmiş. Biz de seninle onu bekleyeceğiz tamam mı?"

" Tamam Hyunjin oppa."

Yu Ri'nin üzgün sesi beni de hüzünlendirirken Hyunjin'in ışıkları açmasıyla Yoona ve ben hariç herkes sürpriz diye bağırarak saklandığı yerden çıktı. Bu curcunayı fırsat bilip hızlıca mumları yaktık ve bizde yerimizden çıkıp Yu Ri'ye doğru ilerledik.

" Abla!"

Beni gören Yu Ri herkesle sarılmayı bitirip bana koştuğunda elimdeki pastayı Yoona'ya verip onu kucağıma aldım.

" Unuttun sandım abla!"

" Aşk olsun prenses! Ben senin doğum gününü hiç unutur muyum?"

Yu Ri sıkıca bana sarılırken Hyunjin yanımıza gelip yanağıma küçük bir öpücük kondurdu ve koltuklara yöneldi. Fakat Yu Ri, Hyunjin uzaklaşamadan onu tuttu ve ona bakmasını sağladı.

" Sende bize sarılmayacak mısın Hyunjin oppa? "

" Siz abla kardeş sarılın minik fare. Sonra sarılırım ben sana."

" Sen benim oppamsın. Bize sarılmazsan seninle konuşmam."

Yu Ri'nin söyledikleri Hyunjin'i kocaman gülümsetirken ikimize kocaman sarıldı. İkimizinde saçlarına küçük öpücükler bıraktığında bir an kendimi evli, mutlu, çocuklu hissetdiğimde daha da duygulandım. Acaba Hyunjin'le ileride böyle olabilecek miydik?

" Ay bu kadar duygusallık yeter! Mumlar eriyor Yu Ri. Hemen gel ve dilek tutup üfle hadi!"

Ruth'un söyledikleriyle Yu Ri bizden ayrılıp koşarak pastaya gittiğinde hepimiz güldük.

Hyunjin kollarını belime dolayıp ellerini karnımda birleştirdiğinde sırtımı göğsüne yaslayıp heyecanla mumları üfleyen Yu Ri'yi izledim.

" İleride çocuklarımızın da doğum gününü böyle kutlayacağız sevgilim."

Hyunjin de benim gibi ilerisini düşünerek kulağıma fısıldadığında ellerimi karnımda birleşen ellerinin üstüne koyup gülümsedim.

Doctor HwangHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin