Doctor Hwang

-25-

" Hâlâ hazır değil misin sen?!"

Odaya çat kapı girip cırlayan Ruth'a göz devirip makyajımı yapmaya devam ettim.

Yarım saate Hyunjin'in daha tanışamadığım arkadaşlarıyla tanışacaktım. Normalde yılbaşını bizde kutlayacaktık fakat  Hyunjin'in arkadaşları bir mekan kiraladıklarını söylemiş ve bizi de  davet etmişlerdi.

Yoona, Ruth ve ben bizde hazırlanıyorduk. Birazdan Hyunjin gelip bizi alacaktı ama ben o kadar heyecanlıydım ki hazırlanamamıştım.

" Ver şu fırçayı bana. İki saattir bir farı süremedin."

Ruth yanıma gelip fırçayı elimden aldı ve makyajımı hızlıca tamamladı. Son olarak kırmızı rujumu sürüp aynadan kendime baktım. Güzeldim, sorun yoktu. Sakin olmalıydım.

" Hediyeler bizi bekler kızlar hadi gidelim artık. "

Yoona da odama girdiğinde ikisini de süzüp ne kadar güzel arkadaşlarım var diye düşünüp gururlandım.

Ruth ve Yoona odadan çıktığında dışarıdan gelen korna sesiyle Hyunjin'in geldiğini anladım. Üstüme siyah uzun bir kaban geçirip küçük el çantama telefonumu koydum ve odamdan çıktım.

Salonda kimse yoktu, kızlar çıkmış olmalıydı. Hızlıca dolaptan siyah topuklularımı alıp giydim ve evden çıktım. Kapıyı kitleyip ileride arabasına yaslanmış beni bekleyen sevgilimin yanına yürüdüm.

Hyunjin kafasını kaldırıp beni gördüğünde yüzünü saran şaşkınlığına gülümseyerek adımlarımı tam karşısında durdurdum.

" Çok, fazla güzel olmuşsun bebeğim."

Elini belime sarıp alnıma bir öpücük bıraktığında kalp atışlarım daha da hızlanmıştı.

" Pişt aile var burda gençler! Yalnızken yapın bunları. Olan var olmayan var!"

Yoona'nın kafasını camdan uzatıp söyledikleriyle ona dönüp dil çıkardım.

Hyunjin belimdeki elini çekmeden beni arabanın ön koltuğuna oturttu ve kapımı kapatıp sürücü koltuğuna yerleşti.

" Enişte sen Yoona'nın kusuruna bakma. Bütün romantizmi bozdu salak."

Arkada birbirine dil çıkaran Ruth ve Yoona'ya kısa bir bakış atıp önüme döndüm. Hyunjin cevap vermemiş sadece sorun yok dercesine gülümsemişti.

Araba ilerlerken stresten parmaklarımla oynuyordum. Hyunjin'in arkadaşlarıyla tanışacak olmak beni çok strese sokmuştu. Beni sevmelerini istiyordum çünkü onlar Hyunjin'in ikinci ailesiydi.

Düşüncelerimle boğuşurken ellerimin arasına girip sol elimi sağ elinin arasına alan ve  parmaklarımızı kenetleyen Hyunjin'le artık düşünmeyi kesmiş, ona dönüp gülümsemiştim.

Ellerimizi dudaklarına götürüp gülümseyerek minik bir öpücük bıraktı elimin üstüne. Ona baktıkça sakinleştiğimi hissediyordum.

Gözleri güven vermek için parıl parıl bana baktığında artık stres seviyemin azaldığını hissedip kocaman gülümsedim.

Yolun geri kalanı sakin geçmişti. Mekanın önünde durduğumuzda ben emniyet kemerimi çözüp üstümü düzeltirken Hyunjin çoktan inmiş ve kapımı açmıştı. Ona gülümseyip uzattığı elini tutarak arabadan indim.

Yoona ve Ruth bizi beklemeden mekana girdiğinde onlara gözlerimi devirip Hyunjin'le el ele onların ardından mekana girmiştik.

Koltuklara kurulmuş yedi kişinin bakışları bize döndüğünde gerilip Hyunjin'in parmaklarım arasındaki elini istemsizce sıkmıştım.