GÜL 🥀

2.BÖLÜM 🥀

Kartal.. Gerçek bir kara sevdaya tutulmuş adam.

Devran, Gül ile arasında ki güzel bağı seven adam.

Gül.. Kalbi bir tek Devran'ı görünce atan küçük kız♤

Hoş geldiniz ♡

1 bin yorum◇

150 oy♧

Bölüm müziği Seni severdim.

Keyifli okumalar canlarım ☆

Gülmem gereken yaşta bana ölmeyi düşündüren herkese kırgınım.. G.

Arabaya zorla bindirilmiş, seçme hakkı tanınmamış seçtiği tercih kabul edilmemiş bir insan nasıl olursa öyle bir haldeydim.

"Konuşmayacak mıyız?"dedi Kartal. Nee konuşacaktık ? Boş gözlerle dışarıya bakmaya devam ettim.

"Güül?.." dedi. Acı çeken sesiyle üstüme titriyordu.

Kartal'ın sesine daha fazla maruz kalmamak için arka pencereyi açarak elimi dışarı çıkartıp rüzgara bıraktım. Midem bulanıyor, başım ağrıyordu. Ellerim yavaş yavaş titremeye başlamıştı. Uyumam gerekiyordu yoksa ağrıdan doktora gidersem bu sefer kesin hastaneye yatıracaklardı.

"Peki sen bilirsin." dedi beklemediğim bir şekilde. Kafamı koltuğun ilerisine koyarak uzandım. Gözlerimi kapattım.

"Uykun mu var?" İlgili sesiyle başımı hafifçe salladım. Arabanın içinde hafif tonda açtığı şarkıyı kapattı. Bende boş bir uykuya kendimi bıraktım.

Önce yüzüme temas eden hafif rüzgarın ardından yüzümde titrekçe bir el gezindi. Kaşlarımı çatarak, gözlerimi yavaşça açtım. Kartal uyanmamı beklemediği için gözlerini yakalanmanın etkisiyle irice açarak yanımdan hızla uzaklaştı. Başımı ondan çekip nerede olduğumuza baktım. Gördüğüm kişi ile tekrar gözlerimi kapattım, oflayarak yataktan kalkmak istediğim sıra Kartal elimi tuttu.

"Doktor Alp seni kontrol ettikten sonra söz gideceğiz. Lütfen bırak seni muayene etsin." Dedi. Kızarmış gözlerine baktım. Beni bu halde görmek bir tek onu üzüyor gibi görünüyordu. Acaba kalbimdeki acıyı ne yaşasa anlardı ?

"Gitmek istiyorum.", dedim yorgun çıkan sesimle başımı Alp doktora çevirdim. Elinde hazırladığı enjeksiyon ile bana baktı. Kartal'ın sözleri ile Doktor Alp açtığı dudaklarını kapattı.

"Hastaneden sonra seni ona götüreceğim." Dediğinde burukça güldüm. Doktor Alp sessizliğimi onay olarak kabul etti. Kolumdan kan almak için ince hırkamı yukarı doğru sıyırdı. Kanı alıp yanında ki hemşireye verdi.

"Gül, durumun hiç iyi gözükmüyor. Senden bir kaç tahlil daha alacağım. Serumda takılması gerekiyor. Verdiğim ilaçları kullanmadığını Kara Ağama bildireceğim. Şimdiye kendini toplaman gerekirken sen daha da kötüleşiyorsun." dediğinde omuz silktim. Hiç bir şey umurumda değildi.

Damar yolunu açarak kocaman hazırladığı ilaçlı serumu taktı. Alp doktorun sorularına sessizliğim ile cevap verdikten sonra Doktor Alp odadan çıktı. Kartal dibimden ayrılmazken yatağın kenarını dolanarak serum takılı kolumu tutup havaya kaldırdı. Çatılı kaşları ile bileğimdeki ize baktı.

"Sen.. Bu iz nasıl oldu?" Dedi. Göğüs kafesi sinirden inip kalktı.

"Ben yaptım." Dedim umursamazca. Neyi soruyordu ? Ya da ne hakla soruyordu ?