GÜL 🥀

5.Bölüm 🥀

 Selam canlarım bugün bölüm atmayacaktım bakın bu planda yoktu, içimden geldi keyifli okumalar diliyorum canlarım :)

ozlem_okatan beni buradan takibe alın canım ailem❤

Yorum veto 1 bin🖤

Oy veto 160🦋 ( Vetoların dolmasını beklemiyorum diye siz oy vermeyi ve yorum yapmayı ihmal etmeyin olur mu canlar? 

2 GÜN SONRA YENİ BÖLÜM GELECEK!

Bölüm müziği: Söyle Sunam

Kendi ellerimle yaktığım gençliğime kader diyemem.. G.

Keyifli okumalar 💜

Kartal ile beraber arabaya doğru yürürken bakışlarımı arkamda kalan Asi'ye çevirdim. Göz kırparak önüme döndüm. Kartal her zaman ki gibi arka kapıyı açtı. Yüzünde ki sıcak gülümsemesine bakarak yanından geçerek ön tarafa bindim. Kartal gözlerini kırparak bana baktı, dudaklarının kıvrılması ile hemen arabanın önünü dolandı. Arabaya binerek kemerini taktı. Kafamı arakaya doğru yaslayarak gözlerimi kapattım. Kartal sessizce arabayı çalıştırarak çiftlik evinden ana yola çıktı.

Kartal bir yola bir bana bakıyordu. Yol boyunca konuşmamış sadece dışarıyı izlemiştim.

"Eee konuşmayacak mısın?" dedi Kartal. Konuşacak ne vardı ki. O kazanmış ben kaybetmiştim işte. 

"Tamam sen nasıl istersen öyle olsun ben seni senelerdir bekliyorum, biraz daha beklerim." dedi Kartal. Bu sözlerine içimden kahkahalar attım.

"Asi sana çok düşkün biliyorsun değil mi?" dedi hafifçe kaşlarımı çatarak Kartal'a doğru döndüm. Yoldan çektiği bakışları ile gözlerimin içine baktı.

"Çatma hemen kaşlarını, biliyorum seni, anlıyorum da ama yaşadıklarını bu hikayede en masum olanlara ödetme ." dedi Asi'yi kast ediyordu. Kartal'dan çektiğim bakışlarımı dışarıya çevirdim. Haklıydı galiba kardeşim beni düşünüyordu ama ablası olarak ben onu düşünmeme gerekiyordu. Asi ben ve Kartal olayında dışarıda kalması gerekiyordu. Yaşı küçüktü onun bu konular için. 

"Bak Gül sorunları susarak halledemezsin." dedi Kartal'a ne oluyordu bugün beni düşünerek konuşması garip gelmişti bana. Biz hakkında değil, ben hakkında konuşması ilgimi çekmişti.

"Ben derdimi konuşarak, ağlayarak kimseye anlatamadım. Bu saatten sonra da benden iki kelam laf beklemesin kimse. Zira konuşarak kimseye derdimi anlatamadım. Anlamadı da kimse." dedim konuşmadığımı mı sanıyordu o.

"Ben anlarım seni ama.." dedi yavaşça gözlerimi ona çevirdim.  Kartal gerçekten beni anlar mıydı? Ona bakarak bu dediğini düşündüm Kartal beni anlasaydı Devran'ı öldürmezdi.. Canım yandı, onunda yansın isteyerek konuştum.

"O zaman akşam yemekte nişanı at. Beni anladığına o zaman inanırım." dedim vereceği tepkiyi merak ettim. Kartal irice açtığı , benimde beklemediğim bir hamle yaparak aniden frene bastı. Emniyet kemerini takmadığım için öne doğru sertçe başım savruldu

Kartal gözlerini topraklı yoldan çekmeden  direksiyonu sıkarak konuştu. 

"Bak Gül bu dediğini asla yapamam olmaz!" dedi elimi alnıma koyarak sızlayan yere dokunduğum an canım daha çok yandı.

"Ahh.." diyerek doğruldum. Kartal'ın endişeli bakışları üstümde gezerken şuan acıdan kaşlarımı ona çatamıyordum.

"Gül ne oldu!" dedi Kartal alnımda tuttuğum elimi parmakları ile çekerek çenemi naif bir şekilde tutarak kendine doğru çevirdi. Gözleri alnımda telaşla dolandı.