GÜL 🥀

36.BÖLÜM🥀•YENİ BÖLÜM•

Kırgın bir kalp her zaman her şeyi yanlış anlarmış.

"Kartal yapma .. Beni dinlemediğin gibi birde beni yanlış yargılamayı kes artık lütfen." Arabayı çalıştırdı.

"Sen tarafını seçtin Gül. Hala bir aydır benim seni dinlememi beklemiyorsun herhalde." 

Bekliyordum..

"Her şeyi silip attın, en azından denedin hala bana ne gözlebaktığını gördüm işte"

Direksiyonu sıkan parmaklarının boğumu bembeyazdı.

"Bekliyorum tabi ki." Dikiz aynasından bana baktı tekrar gözlerini yola çevirdi.

"Tabi canım ondan odaları ayırdın. Sesini bile yasakladın bana, yüzüme bakmaya bile tenezzül etmiyorsun." Gözlerim irice açıldı. Ben ne düşünüyordum o ne! 

"Kartal ben sadece sana zaman vermek istedim. Sana karşı yaptığım hatayı bildiğim için yüzüne bakacak yüzüm yoktu. " Tepki vermedi, inanmıyordu işte.

"Kartal ne istiyorsun söyle, seni kırdığım için bir aydır acı çekiyorum ben! Ama sen bana gelmiş ne diyorsun.. Sen benim sevdiğim Kartal değilsin ne oldu sana böyle?" Gene tık yoktu.

"Evet senin sevmediğin Kartal abinim değil mi?" Yanaklarımdan akan lanet gözyaşlarımı sildim. Beş dakika bekleseniz ölür müsünüz!

"Hayır ben Kocam olan Kartal'ı sevdim ve onu özlüyorum."  Kafasını dışarıya doğru çevirdi burnunu çekti direksiyon da ki elini çekerek yanaklarını sildi.

Ağlıyordu oda benim gibi.

Neden affetmiyordu hala beni o zaman?

Değişmiş olabilir miydi hisleri?

*****

Eczaneye girince bayan hanıma şikayetimi izah ettim. Kartal arabadan ineceği sıra beni beklemesini söylemiştim. Yol boyuna katır inadı tutmuştu konuşmamıştı. Ne kadar laf dökersem dökeyim boşaydı.

"Şikayetleriniz hamilelik semptomlarına benziyor. İsterseniz bir test vereyim?" Bakışlarımı arabada oturan Kartal'dan çekerek  eczacı kadına döndüm. Yüzüme bakıyordu bir cevap bekler gibi.

Bir şey mi demişti?

"Ne dersiniz?" Gözlüklerinin düzelterek tekrarladı.

"Neyi?" Dedim dışardaki kocamı izlemekten olaya alman kalmıştım.

"Şikayetleriniz hamilelik semptomlarına benziyor. İsterseniz bir test vereyim?"  Gözlerimi kırpıştırarak kadına bakmaya devam ettim. Tükürüğüm boğazıma kaçmasıyla öksürük krizine girerek etrafıma baktım. Kendimi toplayarak kafamı iki yana olumsuz anlamda salladım.

"Yo sağ olun benim hamile olmam imkansız." Bu cümleyi kurma dayanağım Kartal'dı. Bir aydır bir cinsel yaşantımız olmadığı gibi olan zamanlarda bu konu hakkında onu uyarmıştım.

Anne olacak bir ruha sahip değildim.

Çocuk için ondan zaman istemiştim.

Bakışlarımı Kartal'a çevirdim. Bana böyle önemli bir konuda ihanet etmiş olabilir miydi? Belki bu yüzdendi bu tavırları..

Hamile olursam tamamen ona bağlı olacağımı falan mı düşünmüştü?

"Peki, buyurun bu ilaç midenize iyi gelir. Ama siz gene de bir doktora gözükün mide önemli." Kadının sesiyle bakışlarımı Kartal'dan çektim. Kafamı hafifçe salladım beynimden vurulmuşa dönmüştüm bir aydır bu şikayetleri çekiyordum ama bir saniye bile aklımın ucundan geçmemişti hamile olabileceğim. Uzattığı poşeti alarak cebimde ki para ile ödeme yaparak çıkışa doğru yürürdüm.