GÜL 🥀

34.BÖLÜM🥀•YENİ BÖLÜM•

Bu adama ne olmuştu. Odamıza girdiğimiz an beni yere bıraktı kapımızın kilidini çevirdikten sonra beni duvarla kendi arasında sıkıştırdı. Dudaklarını kulağıma doğru yaklaştırdı. Sıcak nefesi boyun girintime çarparken içim bir hoş olmuştu.

"Seni özledim." Dudaklarımı dişledim.

"Kardeşlerim burada olmaz." Ellerimi göğsüne koyarak onu itmeye çalıştım. Ama bu çabamın boşa olduğunu anladığın an bıraktım.

"Gider kovarım onları." Ağızım açık ona baktım.

"Sen kafayı yemişsin. Ne demek kovarım?" 

"Sen yedirdin kafayı bana." Buna sevinsem mi üzülsem mi bilemedim.

"İyi bir şey mi dedin kötü bir şey mi Kartal." Burnumun ucunu öpüp geri çekildi. Güldü soruma cevap vermedi.

"Hadi gel dışarı çıkalım." Daha ben ağızımı açamadan elimden tutup kilitlediği kapıyı açarak dışarı çıktı. Merdivenleri inerken sessizce sordum.

"Kartal evde misafir varken nereye gideceğiz?" Omuzunun üstünden bana bakıp güldü.

"Misafirlerimiz uyuyor. Beşiklerini sallayacak kadar küçük olmadıklarına göre gayet de güzel dışarı çıkarız." Gözlerimi kırpıştırdım. Kartal her geçen gün değil her geçen saniye daha da kendini açıyor.

Evden şaşkın içinde çıktım. Arabaya bindim emniyet kemerimi özenle Kartal taktı. Daha nereye gittiğimi bile bilmiyordum. Kartal sürücü koltuğuna geçti göz kırpıp arabayı çalıştırdı.

"Nereye bari onu da söyle." Cevap vermedi. Yüzüme bakıp tekrar yola döndü. Arkaya yaslanarak dışarıyı izledim. Elbet görecektim biraz sabır edersem.

****

Güldüm. Tekrar ona bakıp gülmeye devam ettim. Gülüşlerim sesli kahkahaya dönüştü.

"Sen." Gülmekten konuşamamıştım. Bu adamı bu denli mi tesirim altına almıştım.

"Evet ben?" Karnımı tuttum bu adamın yanında neden gülmekten konuşamıyordum ben.

"Kartal saçmalama otele niye geldik biz şimdi. Evde misafirlerimiz var ya hani gidip yatalım sabah erken kalkarız." Elini tutup arabamıza doğru yürümek istesem de Kartal benimle aynı fikirde değildi.

Otele doğru çekilerek girmiştim. Kızaran yanaklarımı saklamak için hiç Kartal'ın suratına bakamadım. Resepsiyonda ki kadının uzattığı anahtarı aldı elini bel oyuntuma koyarak odaya doğru çıkmaya başladık.

"Yüzüme neden bakmıyorsun?" Dudaklarımı dişleyerek bakışlarımı yerden kaldırıp ona baktım.

"Yoo bakıyorum." Odayı bulup girdiğimiz an tedirgin bakışlarım odada dolandı. Kartal arkadan bana sarıldı çenesini omuzuma koyarak ellerini karnımda birleştirdi. 

"Neden kaçıyorsun benden?" Sesi kulağımı okşayarak yüzüme çarptı. Yutkunarak ona başımı çevirdim.

"Kaçmıyorum." Beni kendine doğru çevirdi nefesi yüzüme hoş bir şarkı melodisi gibi okşadı.

"Sen tedirgin mi oldun?" Parmakları ile çenemi tutup kaldırdı göz göze gelmemizi sağladı.

Ayak uçlarımda yükselerek  dudaklarına kapandım. Narin narin müptelası olduğum dolgun dudaklarının yavaş yavaş tadını çıkardım.

*******

"Kartal abi?" İşittiğim cümleyle arkamı döndüm. Küçük kızıl saçlı kız ondan büyük olan çocuğa bakarak kaşlarını çattı. Dışardan kendimi ve Kartal'ı izlemek çok komikti. Ben nasıl bir rüyanın içine düşmüştüm böyle? Kartal elinde ki kutuyu küçük Gül'e uzattı.