GÜL 🥀

37.BÖLÜM🥀•YENİ BÖLÜM•

Ya lütfen beni takibe alın ozlem_okatan 🥺

oy ve yorumlarınızı bekliyorum, keyifli okumalar.

Kartal beni eve sokmuş ve yüzüme bakıyordu.

"Gül sakin ol... Ben halledeceğim." Başımdan tutarak beni kendine çekti. Gözlerimden akan yaşlar yanaklarımdan süzülürken dilim lal olmuş gibi sessizdi. Dışardan gelen hareketlilik ile korkarak Kartal'a sarıldım gözlerimi sıkıca yumdum. Eli sırtımda dolandı.

"Şşşt sakin ol bir şey yok." Dedi bu cümleyi kurarken  dışarda iki ceset vardı. Yutkunarak ondan ayrıldım.

"Abi bir dışarı gelebilir misin?" Kartal gözlerini benden çekmedi. Hızlıca salondan çıkarak kendi odama geçtim kapıyı kilitleyerek kendimi yere bıraktım..

Titreyen elimle ağızımı kapatarak ağlama sesimi bastırmak istedim..

Akşam olmuştu cesetler ortadan kaldırılmış bahçedeki korumaların sayısı artırılmıştı.

Demir abi..

Ellerimde onun kanı vardı ben belki arabayı istemeseydim.

Şuan hayatta olurdu.

Devran'ı kaybettiğimde ki acıdan farkı yoktu bunun.

Biri daha benim yüzümden ölmüştü..

Ve o birini ben sevmiştim..

"Gülüm , Hamza Mahir geldi. Arkadaşı ı görmek istiyorum diyor." Yatakta dönüp Kartal'a baktım. Ağlamaktan kızaran gözlerim ile ona bakarak sordum.

"Ben şimdi birinin daha ölmesine sebep mi oldum Kartal?"  Gerildiğini hissettim. Erva'nın ölmesinden dolayı oda kendini suçluyordu.

"Bunun arkasında her kim varsa sana söz veriyorum her akan göz yaşında onları boğacağım." Sorumun cevabı bu değildi.

Hamza Mahir..

Demir için arkadaşım demişti şimdi ben ondan bir arkadaşını almıştım.

******

Kartal'ın odadan çıkması ile bende kendimi toplayarak titreyen dizleriyle merdivenleri inmeye başladım.

İndikçe aşağıdan gelen sesler daha da netleşti.

"O piç yaptı eminim! Bunu hesabını verecek!" Kartal'ın sesinin ardında kırılma sesi geldi.

"Seninle aynı taraftayım bu konuda Demir arkadaşımın ölümünde sebep olan veya olanlar onunla aynı sonu yaşayacak." Hamza Mahir'in sözleri ile gözlerimi sıkıca yumdum.  Hala Gözümün önündeydi alevler içinde ki araba.

"Bu şerefsize ne yaptın da üstüne sıçrattın. Bak o şerefsiz, harbi şerefsiz. Raconu asla bilmez, bu yüzden düşmanları bir hayli fazla." Demir ve Erva'nın ölmesinde ki şüpheli hakkında mı konuşuyorlardı? Basamaklara çöküp onları dinlemek istedi korkak yanım.

"Sen karışma bu işe. Bu olayın tek sorumlusu benim. Anlamalıydım senin canını aynı benimki gibi yakacağım dediğinde onu ciddiye almamıştım halbu ki" Kartal'ın düşünür gibi sesiyle Hama Mahir hemen araya girdi.

"O ne demek sen ne yaptın bu adama?" Ortama yayılan derin sessizlikten sonra Kartal'ın söyledikleri ile ağızım açıldı.

"Karısını öldürdüm."