13.BÖLÜM🥀

1.3K 109 25
                                    

Selam canlarım

Bir gül bırakın sayfamıza🌹

ozlem_okatan beni buradan takibe alabilirsiniz

Bol bol yorum yapabilirsiniz.

Sol alt köşedeki soluk yıldızı da parlatın canlarım.

Keyifli okumalar

Gözlerimi açarak hemen korkuyla etrafıma baktım. Sağ kolumda ki alçı ile şok yaşadım. Ne olmuştu koluma!

"Gül hanım merhaba e tabi geçmiş olsun." sesin sahibine doğru döndüm. Karşı koltukta oturmuş bana bakan yabancıya baktım.

"Kimsin sen, ne istiyorsun benden?" Kanepeden doğrularak ona baktım.

"Aa evet biz tanışamadık kusurumuza bakmayın. Hacı biraz bu işlerde hep zayıf kalıyor. Arkadaşım diyorum biraz geliştir şu insan ilişkilerini ama beni dinlemiyor ne yaparsınız?" Ayağa kalkıp elini bana doğru uzattı.

"Merhaba arkadaşım ben Hamza Mahir Ateşoğulları."

"Ha? Nereden arkadaş oluyoruz be!" dedim yavaşça ayağa kalktım.

"Kartal gelene kadar." Çenemi dikleştirerek ona baktım.

"Kartal ile derdin ne?" neden burada olduğunu merak etmiştim. Hamza Mahir suratıyla mı desem yada verdiği enerjiyle mi tam bilemiyordum sebebini ama tedirginlik veren bir simacı yoktu.

"Bir mevzu var aramızda." dedi çenesiyle dudaklarını büzerek.

"O zaman onunla hallet. Ben neden buradayım." Kimseye zararım yokken hayat benden kesiyordu cezasını.

"Korkma sana zarar vermem." Dedi güldüm. Gözlerim doldu bu hayatta kimse Kartal kadar bana zarar veremezdi. Kafamı sallayarak ayağa kalktım alçılı koluma bakarak salonda dolandım.

"Neden güldün?" Hamza Mahir'in sorusunu es geçerek tekrar kalktığım yere oturdum.

"Peki Ne zamana gelir?" Biran önce defolup gitmek istedim.

"Bilmem istediklerimi getirdiği zaman galiba." sözlerinden sonra derin bir sessizlik oluştu.

********

"Biz seni kaçırdık arkadaşım farkında mısın?" Hamza Mahirin sorusuna somurttum. Elimden çekerek aldığı kumandayı tekrar uzanıp aldım.

"Niye yordun kendini arkadaşım. Siz bana söyleseydiniz ben gelirdim. Maksat Kartal'ın canını acıtmaksa her zaman karşı cephede savaşabilirim." O ağızı açık bana bakarken bende kanalları değiştirmeye devam ettim.

"Nasıl yani? Kartal Yıldırımın aşkından öldüğü kadın onu düşmanına mı satıyor?" meraklı teyzeler gibi bağdaş kurup bana döndü.

"Eee arkadaşım anlat?" kucağımda ki kasenin içinden çekirdek alarak bana baktı.

Ciddi ciddi dedikodu mu yapacaktık? Saçmalama o kadar da değil!

*******

"Var ya bu Kartal bozuntusunu bir damla su da boğmak istiyorum." burnumu çekerek gözyaşlarımı sildim.

"Öldür de öldürüyüm arkadaşım ben bu mendeburu. Zaten en sevmediğim düşmanım." Hamza Mahir kafamı omuzuna yaslayarak konuşmuştu.

"Boş ver arkadaşım. Onun aynı bana yaptığını bende ona yapacağım. Yaşarken ölmek nedir bilir misin?" Kafamı omuzundan kaldırıp yüzüne baktım. Bir kaç saniye sorduğum sorunun etkisini yaşadı kirpiklerini kırparak toparlamaya çalıştı ama sesi çıkmadı.

GÜL 🥀Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin