Kitap kapağı:Bataklikyakamozu ❤
Günün birinde herkesi ölmemesi için ikna eden kız, intihar etmiş...
Yüzümde ki içten gülüşle ellerimi ona doğru uzattım
"Kartal abi topumuzu ver. Devran'la top oynayacağız.", dedim. Kartal abi kara basan gibi yüzünde...
Ben BA- YIL-DIM! Bataklikyakamozu ellerine sağlık güzel insan ❤❤🙈 iyi ki varsın! Wattpad'in bana kazandırdığı en güzel dost🥰❤
Keyifli okumalar ❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
#Hirazerdüşt #Kalbimi bıraktım
"Eee ben ne zaman dayı oluyorum?"
İçtiğim su boğazıma takıldı. İrice açtığım gözlerimi Hamza Mahir'e çevirdim. Yemek masasında dangadan sorulur muydu? Kartal buruşturduğu yüzü ile tek kaşını havaya kaldırdı Hamza Mahir'e bakarak sordu.
"Dayı?" Hamza Mahir keyif içinde yediği yemekten başını kaldırdı bana baktı sonra gülerek Kartal'a sordu.
"Yani Gül benim kız kardeşim olduğuna göre onun çocuklarının dayısı oluyorum. Yengesi olacak halim yok Kartal."
Ha çocuğu yaptık fırına verdik tek sorunumuz üstüne koyacağımız süste miydi? Bunlar kafayı yemişti. En çokta Hamza Mahir'in dayı olma aşkı nereden geliyordu!
"Orta da çocuk falan yok ve uzun bir sürede olmayacak. Hatta hiç." Bakışlarımı Hamza Mahir'den çekerken gözlerim Kartal'ın kırılan bakışları ile çakıştı. Lafım ona değil Hamza Mahir'eydi. Sürekli çocuk konusunu açsın istemiyordum.
"Yani ben anne olmak istemiyorum.. Zor bir meslek olduğu için beceremem diye. Üstesinden gelemem diye. Elime yüzüme bulaştırırım diye yoksa sen çok iyi bir baba olursun." Yutkunarak gözlerimi Kartal'dan çektim. Kırılan gözleri sözlerimle parıldamıştı. Niye art arda saçmalamıştım. Anne olmayı düşünmüyorum de geç Gül! Off bana ne oluyordu!
"Yanılıyorsun dünyanın en iyi annesi olurdun sen." Çatalımı batırdığım tatlıdan gözlerimi kaldırıp Kartal'a bakım. Niye bu cümlesi çok derinime dokunmuştu. Gözlerine baktım içinde ki hisler durdu. Kalbim atmayı bıraktı. Beynim tüm işlerine bir kaç saniye mola verdi.
"Yemağımı yedim ben size afiyet olsun." Hama Mahir'in sözleri ile gözlerimizi bir birimizde çektik.
"Siz aşk dolu bakışlarınıza devam edin. Birde beni çabuk dayı yapın sizden güzel anne baba olur."
Çattığım kaşlarım ile masadan kalkıp kanepeye oturan Hamza Mahir'in sırına baktım.
"İşte arkadaş gibi arkadaş." Kartal'ın Hamza Mahir'i övmesi ile ağızımı açarak ona baktım. Pislik kendi çıkarı olunca nasılda arkadaşımı övüyordu.
"Düşman gibi düşman işte ne olacak." Çatalıma sapladığım tatlıyı ağızıma teptim.
"Ye tatlıyı doğur hakkıyı demiş atalar, ye arkadaşım ye yarasın." İrileşen gözlerim ile Hamza Mahir'e baktım. Önümde ki tatlı tabağını iterek ağızımın içindeki tatlıyı kaşlarım çatılı yedim.
