Bağlımlıydım...
Tükettiğim ilaçlara değil,
Hissettiğim boşluğa.
Bağımlıydım...
Güce kudrete değil,
Bir adamın kokusuna.
Bağımlıydım...
Herhangi bir adama değil,
Şehrin şeytanına.
Bağımlıydım...
Hem de kim olduğumu unutacak kadar çok.
Başlangıç tari...
İlk defa bölümü yazmadan önce buraya not düşüyorum. Umarım güzel yazarım. Şuan 8 Ocak saat 01:10 bakalım saat kaçta bitecek?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(JeonJeongguk'dan)
"İçimdeki tüm istek bitecek sanmıştım. Yanılmışım."
Pantalonumun düğmelerini iliklerken gözlerim yatağın üzerinde uzanan, uyku ve uyanıklık arasında arafta kalkmış bir tanrıça güzelliğindekikadındaydı. Hiçbir şey dememişti. Zaten beni duyduğunu da zannetmiyordum. Belki sandığımdan çok daha fazla sarhoştu ve bu geceyi zihninin derinliklerine kayıt etmek yerine hiç hatırlamayacaktı. Bu umrumda olmamalıydı.
Gözlerim çıplak vücudunun üzerinde gezinmiş, tenini hissedecek kadar dikkatli bakmıştım. Tek bir pürüz, leke veya ona benzer hiçbir şey yoktu. Bembeyazdı. Dolunayın pencereden düşen ışıltısı tenini aydınlatıyordu. Simsiyah saçları çarşafın üzerinde sereserpesaçılmıştı. Şu hali bir ressamın tuvalinden sıçramış gibiydi.
Derin bir nefes verirken odanın çıkışına doğru ilerlemiş duvarın dibindeki kazağımı başıma geçirmeden odadan çıkmıştım. Kapı ardımdan hızla kapanırken elimdeki kazağı hızlıca üzerime geçirmiştim. Daha fazla yanında kalamazdım. Bunu biliyordum çünkü... İçimdeki saf arzu bir gram bile eksilmemişti. Hâlâ titreyen ellerim tenine dokunmak istiyor, dudaklarım her bir santimini öpmek istiyordu.
Yanılmıştım.
İçimdeki hissin azalacağını düşünürken o hissi daha da harlamıştım.
Merdivenlerden inmeye başlamış ve kimseye bakmadan evden çıkmıştım. Onu neden öldürmemiştim? Günlerdir bu sorunun cevabını arıyordum.
Onu öldürmek için elime fırsat geçmişken neden yapmamıştım?
Jimin de görmüştü. O sahip olduğu ilk anda bana ateş etmişti. Bense ellerini, ayaklarını ve gözlerini bağlandıktan sonra tamamen savunmasızkensadece ona dokunmuştum. Öldürmek bir kenara dursun karşısında ellerim titremiş,nefeslerim hızlanmış. Uykusunda işini bitirmek varken... Aptallık etmiştim.
Arabama bindiğim de yumruk yaptığım ellerimi direksiyona vurmuştum. O nasıl bir kadındı böyle? Peki ya ben? Ah sikeyim kedimi tanıyamıyordum!
Arabayı çalıştırıp yola soktuğumda camı sonuna kadar açmıştım. Nefes almam gerekiyordu. Ve sanki... Nefsimi o odada bırakmış gibiydim.
